Εφαρμογη αποναρκοθετησης.

Η έρευνα αφορούσε την «ψηφιακή καταγραφή και πιλοτική εφαρμογή αποναρκοθέτησης παλαιών χώρων και ύποπτων χώρων στις περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Ηπείρου», όπως είναι ο ακριβής τίτλος του.

Στις συγκεκριμένες περιοχές της χώρας βρίσκονται όλα τα ναρκοπέδια που δημιούργησαν τόσο ο τακτικός στρατός όσο και οι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στη διάρκεια της δεκαετίας του '40. Το έργο εντοπισμού όλων των ναρκοπεδίων πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας, αφού οι ως τώρα έρευνες κυρίως από τις αρμόδιες στρατιωτικές υπηρεσίες ήταν αποσπασματικές...

Οπως αναφερόταν στον σχετικό διαγωνισμό, στόχος του σχετικού προγράμματος είναι «η καταγραφή και η σήμανση των ναρκοπεδίων με σκοπό την αποφυγή ατυχημάτων και η σταδιακή εκκαθάρισή τους. Η δημιουργία ασφαλών διαδρομών για δυνάμεις δασοπυρόσβεσης. Η δημιουργία ασφαλών περιοχών για την πρόσβαση εκδρομέων, φυσιολατρών, ορειβατών και άλλων...».

Παράλληλα, όπως επισημαίνεται στα σχετικά έγγραφα, «μετά την καταγραφή μπορεί να δοθούν απαραίτητα στοιχεία σε γεωργούς, κτηνοτρόφους, υλοτόμους που εισέρχονται σε αυτούς τους χώρους. Ακόμη θα παρέχεται η δυνατότητα άμεσων επενδύσεων στις περιοχές που θα εκκαθαρισθούν από τις νάρκες και τα υπόλοιπα επικίνδυνα εγκαταλελειμμένα πολεμοφόδια». Μάλιστα, τις επόμενες εβδομάδες μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών και ειδικών εκτυπωτών που θα παραδοθούν στα δασαρχεία θα δημιουργηθούν χάρτες με όλα τα ναρκοπέδια και τους ύποπτους χώρους για χρήση από τις πυροσβεστικές υπηρεσίες, τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, κυνηγετικούς και περιβαλλοντικούς συλλόγους κ.λπ.

Η διαδικασία λοιπόν εντοπισμού και καταγραφής των ναρκοπεδίων άρχισε τον Ιανουάριο του 2007 και ολοκληρώθηκε προ μερικών ημερών. Οι εκπρόσωποι της εταιρείας άρχισαν τη συλλογή εγγράφων τοπικών αρχών, στρατιωτικών και αστυνομικών υπηρεσιών ενώ συγκέντρωσαν και μαρτυρίες αγροτών και κτηνοτρόφων προκειμένου να εντοπίσουν αυτά τα άγνωστα, μη καταγεγραμμένα ναρκοπέδια. Επιπλέον άρχισαν τις σαρώσεις χώρων με σύγχρονα τεχνικά μέσα.

Τα ευρήματά τους είναι εντυπωσιακά: στη Βόρεια και στη Δυτική Ελλάδα εντοπίστηκαν 764 ενεργά ναρκοπέδια. Η περιοχή της χώρας με το... ρεκόρ ναρκοπεδίων είναι ο Νομός Καστοριάς όπου εντοπίστηκαν 253 χώροι με θαμμένα πολεμικά υλικά. Ακολουθεί ο Νομός Ιωαννίνων με 168 και ο Νομός Φλωρίνης με 163. Επίσης στους νομούς Κοζάνης και Θεσπρωτίας βρέθηκαν ακόμη 80 και 54 ναρκοπέδια αντιστοίχως.

Παράλληλα οι υπεύθυνοι της έρευνας άρχισαν να συγκεντρώνουν στοιχεία και μαρτυρίες για θανατηφόρα συμβάντα που έχουν υπάρξει - καταγεγραμμένα και μη - μέσα σε αυτά τα άγνωστα ναρκοπέδια με θύματα ανυποψίαστους ανθρώπους. Αρχισε νέος κύκλος αλληλογραφίας με τοπικούς φορείς από την οποία προέκυψε ότι έχουν σημειωθεί 90 ατυχήματα με 75 νεκρούς και 20 τραυματίες.

Είναι ενδεικτικό το έγγραφο που συνέταξε στο πλαίσιο αυτής της έρευνας αστυνομικός στην περιοχή Κωστάνιανη, της κοινότητας Δωδώνης στα Ιωάννινα. Οπως μνημονεύεται στο έγγραφό του «πριν από τρία χρόνια αρμόδια στρατιωτική αρχή εξουδετέρωσε δύο πυρομαχικά αγνώστου είδους για μένα και περιέφραξε με συρματόπλεγμα το σημείο εκείνο. Αν υπάρχουν άλλα πυρομαχικά δεν γνωρίζω, όπως και γιατί εξακολουθεί να υπάρχει η περίφραξη η οποία δημιουργεί φόβο, ανασφάλεια και περιέργεια σε παιδιά του χωριού που επισκέπτονται μόνα τους την περιοχή».

Επιπλέον, στο έγγραφο που συνέταξε ο ίδιος αστυνομικός στις 5 Μαρτίου 2007 σημειώνεται ότι «κατά το τέλος του εμφυλίου πολέμου σκοτώθηκαν τρία παιδιά του Δημοτικού όταν εξερράγη μια οβίδα με την οποία έπαιζαν...».

Ωστόσο η έρευνα αυτή δεν περιορίστηκε στην καταγραφή των ναρκοπεδίων και των ύποπτων χώρων. Μια ομάδα 55 ελλήνων και κυρίως σέρβων ναρκαλιευτών ξεκίνησε προ μερικών μηνών την επιχείρηση εντοπισμού ναρκοπεδίων αλλά και αποναρκοθέτησης γύρω από την πόλη των Γρεβενών. Εκεί είχαν εκτυλιχθεί τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1946 πολυήμερες μάχες μεταξύ τακτικού στρατού και ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος.

Read more on this article...

Αδιαφορες δηλώσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Υπήρχε πρόβλημα με τις φωτιές; Πείτε μας τι γίνεται στη Θεσσαλονίκη;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Ενημέρωσα τον Πρωθυπουργό για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί όλες αυτές τις ημέρες, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή. Είναι σε όλους γνωστό ότι αντιμετωπίσαμε - και αντιμετωπίζουμε - από πλευράς συνεπειών μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Ο εν εξελίξει καύσωνας, όπως και τα στοιχεία της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας δείχνουν, αποτελεί ένα μοναδικό φαινόμενο, το οποίο είχε και τις επιπτώσεις του σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Πρέπει να τονίσω αυτή τη στιγμή ότι είμαι υποχρεωμένος - και το κάνω γιατί είναι χρέος της Πολιτείας - να εκφράσω τη λύπη μου για όλους εκείνους οι οποίοι ήταν θύματα του καύσωνα. Λίγα μεν στον αριθμό, αλλά είναι άνθρωποι οι οποίοι χάθηκαν. Και λυπάμαι που δεν μπορέσαμε να κάνουμε αυτό που ενδεχομένως θα μπορούσε να γίνει. Το τονίζω κάναμε παν το δυνατό, αλλά πάντα η Πολιτεία πρέπει να απολογείται σε αυτές τις περιπτώσεις για εκείνους που χάθηκαν από τις αιτίες του καύσωνα. Βεβαίως, αν κάνει κανείς συγκρίσεις θα καταλάβει ότι μπροστά σε αυτό που αντιμετωπίσαμε - και εν μέρει αντιμετωπίζουμε - οι επιπτώσεις είναι πολύ λιγότερες. Αλλά δεν παύει η Πολιτεία πάντοτε να είναι υποχρεωμένη να απολογείται για όλα εκείνα τα οποία συμβαίνουν και να μην κάνει συγκρίσεις με το παρελθόν. Αν βέβαια γίνουν συγκρίσεις με το παρελθόν φαίνεται η τεράστια διαφορά που υπάρχει σήμερα. Δεν είναι όμως αυτός ο οδηγός μας, δηλαδή οι συγκρίσεις του παρελθόντος. Μας ενδιαφέρει το μέλλον, μας ενδιαφέρει να πηγαίνουμε ολοένα και καλύτερα.
Εκφράζω λοιπόν λύπη για όλους εκείνους που έχασαν τη ζωή τους, λύπη για όλους εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν με τις διακοπές που υπήρξαν στο ρεύμα, τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι υπέστησαν ζημία στη δουλειά τους. Όμως θέλω να επισημάνω ότι ο κρατικός μηχανισμός έκανε και κάνει κάθε τι το δυνατό για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Ευχαριστώ όλους αυτούς που τούτη την ώρα δίνουν τη μάχη. Πρώτον, τη ΔΕΗ και το προσωπικό της, η οποία κάνει τα πάντα για να μπορέσει να μην υπάρξει περαιτέρω πρόβλημα. Και μέχρι τώρα μεγάλα προβλήματα - τέτοια που θα μπορούσαν να έχουν επιπτώσεις - δεν έχουν εμφανισθεί και ελπίζουμε ότι δεν θα εμφανισθούν. Να ευχαριστήσω θερμά επίσης εκ μέρους της Πολιτείας όλες τις δυνάμεις των Σωμάτων Ασφαλείας, κυρίως του Πυροσβεστικού Σώματος, που και τούτη την ώρα - ιδίως τούτη την ώρα - δίνουν μια τεράστια μάχη. Το ίδιο επίσης και για την Αστυνομία, το ίδιο και τις Ένοπλες Δυνάμεις που βοηθάνε.
Στη ΔΕΗ είναι γνωστό υπό ποιες συνθήκες οι άνθρωποι κάνουν τη δουλειά τους. Μια τιτάνια προσπάθεια όλων των ανθρώπων, χωρίς να σταματούν ούτε στιγμή για να επιδιορθώσουν τις οποιεσδήποτε βλάβες και να είναι η ταλαιπωρία των πολιτών λιγότερη. Οι πυροσβέστες δίνουν μια πραγματική μάχη με τις φλόγες και τις θερμοκρασίες. Αυτή είναι η κρισιμότερη ώρα από πλευράς επιπτώσεων. Γιατί όταν φεύγει ο καύσωνας, όπως είναι γνωστό, δημιουργούνται τα προβλήματα των πυρκαγιών. Είδατε πόσες πυρκαγιές υπήρξαν. Σημασία δεν έχει μόνο πόσες υπήρξαν, αλλά σε πόσο χρονικό διάστημα αντιμετωπίσθηκαν. Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία υπάρχουν, τα μεγαλύτερα προβλήματα από πλευράς φωτιάς υπάρχουν στο Πήλιο και στην περιοχή των Δερβενοχωρίων. Εκεί το ζήτημα έχει να κάνει και με τις γραμμές υπερυψηλής τάσης της ΔΕΗ. Πάντως, ανεξάρτητα απ? αυτό, η ΔΕΗ έχει τη δυνατότητα να διασφαλίζει τις συνθήκες παροχής ρεύματος και μέσω άλλων διαύλων. Πάντως οι πυροσβεστικές δυνάμεις δίνουν τη μάχη ώστε να μην υπάρχει ούτε και εκεί πρόβλημα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Στη Θεσσαλονίκη τι συνέβη;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Στη Θεσσαλονίκη είναι γνωστό τι συνέβη στο Ωραιόκαστρο. Σημασία έχει ότι σιγά - σιγά θα αρχίσει να αποκαθίσταται το ρεύμα στην πόλη. Διότι, ανεξάρτητα από την πλήρη επισκευή του σταθμού στο Ωραιόκαστρο, όπως θα σας πει και η ΔΕΗ, υπάρχουν οι δυνατότητες παροχής ρεύματος και μέσω άλλων διόδων. Και αυτή τη στιγμή ήδη γίνονται οι ενέργειες ώστε η ταλαιπωρία να είναι όσο το δυνατό λιγότερη. Ανεξάρτητα, τονίζω, από το πόσο θα διαρκέσει η πλήρης επισκευή του υποσταθμού στο Ωραιόκαστρο, υπάρχει η δυνατότητα να δοθεί ρεύμα μέσω άλλων διαύλων και αυτό κάνει η ΔΕΗ αυτή την ώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Επισημάνατε στη δήλωσή σας ότι είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι υπήρξαν πολλές φωτιές σε μικρό χρονικό διάστημα. Εννοείται ότι ήταν βαλτές αυτές οι φωτιές;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση, να κάνω υποθέσεις. Είναι εύκολες οι υποθέσεις, αλλά η Πολιτεία δεν λειτουργεί με υποθέσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Στοιχεία έχετε;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Στοιχεία δεν έχουμε. Μετά από κάθε φωτιά, όπως ξέρετε, γίνεται η έρευνα από την Πυροσβεστική Υπηρεσία και τα αρμόδια όργανά της. Και αυτό θα το δούμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Έχετε υποψίες;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Δεν έχω καμία υποψία. Δεν ανήκω στην κατηγορία των πολιτικών που απλώς υποψιάζονται. Αντιμετωπίζω τα πράγματα όπως έχουν. Είναι γεγονός πάντως ότι είχαμε πυρκαγιές οι οποίες αφορούσαν γραμμές υπερυψηλής τάσης, ήταν κοντά σε γραμμές υπερυψηλής τάσης. Πράγμα το οποίο επιβάρυνε την κατάσταση, η οποία έχει διαμορφωθεί και με βάση τις μεγάλες θερμοκρασίες, τις οποίες είχαμε. Αλλά, η ΔΕΗ, το τονίζω, έχει τις δυνατότητες να τα υπολογίζει αυτά τα πράγματα. Άρα πρέπει να ευχαριστήσουμε τη ΔΕΗ και το προσωπικό της, που κάνει τεράστιες προσπάθειες. Ξέρουμε ότι υπήρξαν προβλήματα. Ξέρουμε ότι τα προβλήματα αυτά ταλαιπώρησαν πολίτες και αυτό είναι γνωστό. Η παράκληση είναι να δει κανείς ποιες ήταν οι συνθήκες αυτού το καύσωνα, ποια ήταν τα φορτία τα οποία είχαμε. Πρωτόγνωρα φορτία. Διότι δεν είμαστε στην εποχή του ?87, που όταν είχαμε τον καύσωνα τότε έχασαν χιλιάδες άνθρωποι τη ζωή τους επειδή δεν είχαν κλιματιστικά. Έχουμε τα κλιματιστικά, αλλά αυτό έχει τις επιπτώσεις του σε ό,τι αφορά τα φορτία τα οποία αναπτύσσονται. Είμαστε μια Χώρα η οποία καταναλώνει πάρα πολύ ρεύμα. Δεν έχουμε ακόμη τόσες δικές μας πηγές ενέργειας με τις οποίες μπορούμε να έχουμε άφθονη ενέργεια. Πάντως, αν συλλογισθείτε πόσο έτοιμη ήταν η ΔΕΗ από πλευρά ύψους φορτίων για να αντιμετωπίσουμε αυτές τις αυξήσεις καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγάλη προσπάθεια είχε γίνει. Το τονίζω. Δεν σημαίνει ότι δεν είχαμε προβλήματα. Αλλά, από πλευράς προετοιμασίας και από πλευράς κινητοποίησης του μηχανισμού της ΔΕΗ έγινε ό,τι ήταν δυνατό για να είναι τα προβλήματα λιγότερα. Κάποιοι πίστευαν ότι με αυτά τα φορτία θα ήταν αδύνατο να αντέξουμε τις συνθήκες τις οποίες αντέξαμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Η ΔΕΗ έχει 232 εκατ. μετοχές. Έχει δώσει το 47% σε ιδιώτες και σε θεσμικούς αποκομίζοντας τεράστια χρηματικά ποσά. Από αυτά τα ποσά που αποκόμισε με την εισαγωγή στο Χρηματιστήριο πόσα δόθηκαν για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Αυτά είναι θέματα που μπορείτε να τα ρωτήσετε στο αρμόδιο Υπουργείο. Θα πω όμως ένα πράγμα: Αν συλλογισθείτε ποιες ήταν οι δυνατότητες της ΔΕΗ, από πλευρά παραγωγής ενέργειας, πριν από μερικά χρόνια, ακόμη και λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και πόσες είναι οι δυνατότητες τις τώρα - πόσο δηλαδή αυξήθηκαν τα φορτία και ανταποκρίθηκε - καταλαβαίνει κανείς ότι σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα έγιναν εκείνες οι επενδύσεις, ώστε να μπορούμε να έχουμε το ρεύμα που χρειαζόμαστε μολονότι έχουμε κάνει τη ζωή μας ευκολότερη. Γι? αυτό και δεν είχαμε και τόσες επιπτώσεις όπως παλιά. Το γεγονός και μόνο ότι είχαμε αυτά τα φορτία με τα οποία ανταποκριθήκαμε η ΔΕΗ αποδεικνύει ότι δεν πήγαν χαμένοι ούτε οι κόποι του Ελληνικού Λαού, ούτε το γεγονός ότι έγιναν αυτές οι επενδύσεις. Αλλά γι? αυτά είναι αρμόδιο το Υπουργείο να σας πει.
Θέλω να πω και ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τους πολίτες. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση που αντιμετωπίσαμε, η αυτοσυγκράτηση, η ευαισθησία ήταν πράγματα τα οποία ήταν πρωτόγνωρα σχεδόν. Οι ίδιοι οι πολίτες ανταποκρίθηκαν πολύ περισσότερο από όσο θα περίμενε κανένας. Χωρίς την βοήθεια των πολιτών ούτε η Πολιτεία θα μπορούσε να τα καταφέρει. Και αυτό είναι δείγμα γραφής. Γιατί οι καιροί που έρχονται, με τις κλιματολογικές αλλαγές, είναι δύσκολοι. Αυτή η κοινωνική αλληλεγγύη, η αυτοσυγκράτηση είναι κάτι το οποίο πρέπει να μας ακολουθεί πάντα και όχι μόνο σε τέτοιες περιπτώσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Αυτό που ενδιαφέρει τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης και περιμένουν να ακούσουν από εσάς, είναι αν μπορείτε να μας δώσετε ένα σχετικό χρονοδιάγραμμα, δηλαδή μέσα στην ημέρα, μέχρι το απόγευμα, πότε θα μπορούν να έχουν ρεύμα;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Δεν έχω να πω τίποτα παραπάνω γιατί αυτή τη στιγμή κάνει ανακοίνωση η ΔΕΗ, η οποία ενημερώνει αμέσως και είναι η αρμόδια να το κάνει. Μου αναφέρατε πριν μια χρονική περίοδο. Θέλω να πιστεύω ότι, άμεση διαβεβαίωση που έχω, θα είναι πολύ νωρίτερα. Αλλά, τονίζω, αυτή τη στιγμή η ΔΕΗ δίνει πλήρες χρονοδιάγραμμα του τι θα συμβεί χωρίς να υπάρξει πρόβλημα μεγαλύτερο για τους κατοίκους. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα το οποίο αφορά τη ΔΕΗ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
..........της ημέρας έχετε την εικόνα;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Σας είπα δεν θέλω να σας μεταφέρω μόνο την πληροφόρηση μου. Η πληροφόρησή μου είναι αυτή και για πολύ νωρίτερα, αλλά είναι πληροφόρηση απλή. Η ΔΕΗ, επισήμως, θα ενημερώσει αρμοδίως. Δεν θέλω να λάβετε υπόψη αυτή την πληροφόρηση. Τη δίνω επειδή με ρωτήσατε και δεν θέλω να νομίζετε ότι υπεκφεύγω. Αλλά γίνεται αυτή τη στιγμή ενημέρωση από την ίδια τη ΔΕΗ, η οποία θα πει τι ακριβώς θα συμβεί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Παραπέμπετε στον αρμόδιο Υπουργό δηλαδή;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Είναι θέμα παραπομπής σε εκείνους που ξέρουν τα πράγματα καλύτερα από εμένα. Αυτό είναι το όλο ζήτημα. Ούτε μεταφορά ευθυνών είναι ούτε τίποτα παραπάνω. Αλλά κάθε Υπουργός είναι αρμόδιος, από πλευράς υπευθυνότητας, να είναι σαφέστερος από εκείνον ο οποίος δεν γνωρίζει αλλά έχει απλώς μια πληροφόρηση. Εκείνο το οποίο θέλω να τονίσω μονάχα άλλη μια φορά προς όλους, είναι τούτο: Σήμερα είναι μια σχετικά δύσκολη ημέρα. Η δυσκολία έγκειται στο γεγονός ότι όταν φεύγει ο καύσωνας τότε είναι το σημείο εκείνο που, λόγω των ανέμων, υπάρχουν περισσότεροι κίνδυνοι για πυρκαγιές. Από αύριο πέφτουν ακόμη περισσότερο οι θερμοκρασίες. Αυτό θα είναι ευεργετικό γιατί ο ζεστός αέρας όταν φεύγει είναι πολύ χειρότερος για την έκρηξη των πυρκαγιών.
Παράκληση προς όλους: Να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Γιατί πολλές πυρκαγιές μπαίνουν από ασήμαντες αφορμές οι οποίες, λόγω των καιρικών συνθηκών, αποκτούν μεγάλες διαστάσεις. Παράκληση θερμή: Να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Επειδή τώρα πέφτουν οι θερμοκρασίες αν μπορούμε να αποφύγουμε τους δασικούς χώρους ή εκδηλώσεις σε δασικούς χώρους θα ήταν το καλύτερο δυνατό γιατί μέχρι την αυριανή μέρα τουλάχιστον θα έχει φύγει όλο αυτό το κύμα καύσωνα και από τις τελευταίες περιοχές της χώρας. Θα έχουν επανέλθει οι θερμοκρασίες σε κανονικά επίπεδα και από εκεί και πέρα νομίζω ότι όλοι μπορούμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας το καλοκαίρι όπως ακριβώς αξίζει για το ελληνικό καλοκαίρι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Ποια ήταν η αντίδραση του Πρωθυπουργού στα όσα του είπατε αν είναι ανήσυχος, αν είναι ικανοποιημένος με τη λειτουργία της κρατικής μηχανής. Ποια ήταν η αντίδραση του Πρωθυπουργού;
ΠΡ.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ:
Ξέρετε ότι ο Πρωθυπουργός διακρίνεται για την υπευθυνότητα και την ψυχραιμία του. Αυτό που ζητάει από τους Υπουργούς του είναι να είμαστε όλοι σε εγρήγορση για να τα πηγαίνουμε όλοι καλύτερα. Αυτό το λέω πάντοτε. Μην το εκλάβετε ότι σημαίνει τίποτα παραπάνω από αυτό που λέω πάντοτε. Ο Πρωθυπουργός ζητάει από όλους μας, ακόμα και ότι έχουμε υπερβάλει τις δυνάμεις μας, να το κάνουμε ακόμη περισσότερο γιατί ο πολίτης σε αυτό τον Τόπο αξίζει καλύτερη μοίρα.
Ο πολίτης έζησε χρόνια μια διαλυμένη κρατική μηχανή. Ο πολίτης έζησε στιγμές ανευθυνότητας οι οποίες είναι γνωστές σε όλους. Δεν θέλω να γυρίζω πίσω γιατί, σας είπα, δεν είναι αυτός ο οδηγός μας, δηλαδή τι έκαναν τα παλιότερα χρόνια. Αλλά μιας και αυτή τη στιγμή μπορούμε να κάνουμε συγκρίσεις μπορεί να δει κανείς τι είχε γίνει στο παρελθόν με πολύ λιγότερες θερμοκρασίες, τι είχε γίνει με λιγότερα χιόνια, για να καταλάβει ότι αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις αυτές όσο καλύτερα γίνεται. Οι συγκρίσεις μπορούν γίνουν, αλλά πάντοτε, όσο υπάρχει και το παραμικρό πρόβλημα στον πολίτη, η Πολιτεία οφείλει να απολογείται. Αυτή είναι η δουλειά της, αυτό είναι το χρέος της. Κάθε πρόβλημα που έχει ο πολίτης θα πρέπει να το αντιμετωπίζει η Πολιτεία σαν δικό της πρόβλημα. Και από αυτή την άποψη ο Πρωθυπουργός ζητάει από όλους μας να κάνουμε κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη κάνουμε. Read more on this article...

Top 500.

Κατάλογος με τα 500 σημαντικότερα τραγούδια όλων των εποχών



1. Like a Rolling Stone, Bob Dylan (1965)

2. Satisfaction, The Rolling Stones (1965)

3. Imagine, John Lennon (1971)

4. What's Going On, Marvin Gaye (1971)

5. Respect, Aretha Franklin (1967)

6. Good Vibrations, The Beach Boys (1966)

7. Johnny B. Goode, Chuck Berry (1958)

8. Hey Jude, The Beatles (1968)

9. Smells Like Teen Spirit, Nirvana (1991)

10. What'd I Say, Ray Charles (1959)

11. My Generation, The Who (1965)

12. A Change Is Gonna Come, Sam Cooke (1965)

13. Yesterday, The Beatles (1965)

14. Blowin' in the Wind, Bob Dylan (1963)

15. London Calling, The Clash (1979)

16. I Want to Hold Your Hand, The Beatles (1963)

17. Purple Haze, Jimi Hendrix (1967)

18. Maybellene, Chuck Berry (1955)

19. Hound Dog, Elvis Presley (1956)

20. Let It Be, The Beatles (1970)

21. Born to Run, Bruce Springsteen (1975)

22. Be My Baby, The Ronettes (1963)

23. In My Life, The Beatles (1965)

24. People Get Ready, The Impressions (1965)

25. God Only Knows, The Beach Boys (1966)

26. A Day in the Life, The Beatles (1978)

27. Layla, Derek and the Dominos (1970)

28. (Sittin on) the Dock of the Bay, Otis Redding (1968)

29. Help!, The Beatles (1965)

30. I Walk the Line, Johnny Cash (1956)

31. Stairway To Heaven, Led Zeppelin (1971)

32. Sympathy for the Devil, The Rolling Stones (1968)

33. River Deep - Mountain High, Ike and Tina Turner (1966)

34. You've Lost That Lovin' Feelin', The Righteous Brothers (1964)

35. Light My Fire, The Doors (1967)

36. One, U2 (1992)

37. No Woman, No Cry, Bob Marley and the Wailers (1974)

38. Gimme Shelter, The Rolling Stones (1969)

39. That'll Be the Day, Buddy Holly and the Crickets (1957)

40. Dancing in the Street, Martha and the Vandellas (1964)

41. The Weight, The Band (1968)

42. Waterloo Sunset, The Kinks (1968)

43. Tutti-Frutti, Little Richard (1955)

44. Georgia on My Mind, Ray Charles (1960)

45. Heartbreak Hotel, Elvis Presley (1956)

46. Heroes, David Bowie (1977)

47. Bridge Over Troubled Water, Simon and Garfunkel (1970)

48. All Along the Watchtower, Jimi Hendrix (1968)

49. Hotel California, The Eagles (1977)

50. The Tracks of My Tears, Smokey Robinson and the Miracles (1965)

51. The Message, Grandmaster Flash and the Furious Five (1982)

52. When Doves Cry, Prince (1984)

53. Anarchy in the U.K., The Sex Pistols (1976)

54. When a Man Loves a Woman, Percy Sledge (1966)

55. Louie Louie, The Kingsmen (1963)

56. Long Tall Sally, Little Richard (1956)

57. Whiter Shade of Pale, Procol Harum (1967)

58. Billie Jean, Michael Jackson (1983)

59. The Times They Are A-Changin', Bob Dylan (1964)

60. Let's Stay Together, Al Green (1972)

61. Whole Lotta Shakin' Goin On, Jerry Lee Lewis (1957)

62. Bo Diddley, Bo Diddley (1955)

63. For What It's Worth, Buffalo Springfield (1969)

64. She Loves You, The Beatles (1964)

65. Sunshine of Your Love, Cream (1968)

66. Redemption Song, Bob Marley and the Wailers (1980)

67. Jailhouse Rock, Elvis Presley (1957)

68. Tangled Up in Blue, Bob Dylan (1975)

69. Crying, Roy Orbison (1961)

70. Walk On By, Dionne Warwick (1964)

71. California Girls, The Beach Boys (1965)

72. Papa's Got a Brand New Bag, James Brown (1965)

73. Summertime Blues, Eddie Cochran (1958)

74. Superstition, Stevie Wonder (1972)

75. Whole Lotta Love, Led Zeppelin (1969)

76. Strawberry Fields Forever,The Beatles (1967)

77. Mystery Train, Elvis Presley (1955)

78. I Got You (I Feel Good), James Brown (1965)

79. Mr. Tambourine Man, The Byrds (1965)

80. I Heard It Through the Grapevine, Marvin Gaye (1967)

81. Blueberry Hill, Fats Domino (1956)

82. You Really Got Me, The Kinks (1964)

83. Norwegian Wood (This Bird Has Flown), The Beatles (1965)

84. Every Breath You Take, The Police (1983)

85. Crazy, Patsy Cline (1961)

86. Thunder Road, Bruce Springsteen (1975)

87. Ring of Fire, Johnny Cash (1963)

88. My Girl, The Temptations (1964)

89. California Dreamin', The Mamas and The Papas (1965)

90. In the Still of the Nite, The Five Satins (1954)

91. Suspicious Minds, Elvis Presley (1969)

92. Blitzkrieg Bop, Ramones (1975)

93. I Still Haven't Found What I'm Looking For, U2 (1987)

94. Good Golly, Miss Molly, Little Richard (1956)

95. Blue Suede Shoes, Carl Perkins (1956)

96. Great Balls of Fire, Jerry Lee Lewis (1957)

97. Roll Over Beethoven, Chuck Berry (1956)

98. Love and Happiness, Al Green (1972)

99. Fortunate Son, Creedence Clearwater Revival (1969)

100. You Can't Always Get What You Want, The Rolling Stones (1969)

101. Voodoo Child (Slight Return), Jimi Hendrix (1968)

102. Be-Bop-A-Lula, Gene Vincent and His Blue Caps (1956)

103. Hot Stuff, Donna Summer (1979)

104. Living for the City, Stevie Wonder (1973)

105. The Boxer, Simon and Garfunkel (1969)

106. Mr. Tambourine Man, Bob Dylan (1965)

107. Not Fade Away, Buddy Holly and the Crickets (1957)

108. Little Red Corvette, Prince (1983)

109. Brown Eyed Girl, Van Morrison (1967)

110. I've Been Loving You Too Long (to Stop Now), Otis Redding (1965)

111. I'm So Lonesome I Could Cry, Hank Williams (1949)

112. That's All Right, Elvis Presley (1954)

113. Up on the Roof, The Drifters (1962)

114. Da Doo Ron Ron (When He Walked Me Home), The Crystals (1963)

115. You Send Me, Sam Cooke (1957)

116. Honky Tonk Women, The Rolling Stones (1969)

117. Take Me to the River , Al Green (1974)

118. Shout (Parts 1 and 2)], The Isley Brothers (1959)

119. Go Your Own Way, Fleetwood Mac (1977)

120. I Want You Back,The Jackson 5 (1969)

121. Stand By Me, Ben E. King (1961 και επανακυκλοφορία το 1986)

122. House of the Rising Sun, The Animals (1964)

123. It's a Man's Man's Man's World, James Brown (1966)

124. Jumpin' Jack Flash, The Rolling Stones (1968)

125. Will You Love Me Tomorrow, The Shirelles (1961)

126. Shake, Rattle & Roll, Big Joe Turner (1954)

127. Changes, David Bowie (1971)

128. Rock & Roll Music, Chuck Berry (1957)

129. Born to Be Wild, Steppenwolf (1968)

130. Maggie May, Rod Stewart (1971)

131. With or Without You, U2 (1987)

132. Who Do You Love, Bo Diddley (1958)

133. Won't Get Fooled Again, The Who (1971)

134. In the Midnight Hour, Wilson Pickett (1965)

135. While My Guitar Gently Weeps, The Beatles (1968)

136. Your Song, Elton John (1970)

137. Eleanor Rigby, The Beatles (1966)

138. Family Affair, Sly and the Family Stone (1971)

139. I Saw Her Standing There, The Beatles (1963)

140. Kashmir, Led Zeppelin (1975)

141. All I Have to Do Is Dream, The Everly Brothers (1958)

142. Please, Please, Please, James Brown (1956)

143. Purple Rain, Prince (1984)

144. I Wanna Be Sedated, The Ramones (1978)

145. Everyday People, Sly and the Family Stone (1968)

146. Rock Lobster, The B-52's (1979)

147. Lust for Life, Iggy Pop (1996)

148. Me and Bobby McGee, Janis Joplin (1971)

149. Cathy's Clown, The Everly Brothers (1960)

150. Eight Miles High, The Byrds (1966)

151. Earth Angel, The Penguins (1954)

152. Foxey Lady, Jimi Hendrix (1967)

153. A Hard Day's Night, The Beatles (1964)

154. Rave On, Buddy Holly and the Crickets (1958)

155. Proud Mary, Creedence Clearwater Revival (1968)

156. The Sounds of Silence, Simon and Garfunkel (1966)

157. I Only Have Eyes for You, The Flamingos (1959)

158. (We're Gonna) Rock Around the Clock, Bill Haley and His Comets (1954)

159. I'm Waiting for the Man, The Velvet Underground (1994)

160. Bring the Noise, Public Enemy (1988)

161. I Can't Stop Loving You, Ray Charles (1962)

162. Nothing Compares 2 U, Sinead O'Connor (1990)

163. Bohemian Rhapsody, Queen (1975)

164. Folsom Prison Blues, Johnny Cash (1968)

165. Fast Car, Tracy Chapman (1988)

166. Lose Yourself , Eminem (2002)

167. Let's Get It On, Marvin Gaye (1973)

168. Papa Was a Rollin' Stone, The Temptations (1972)

169. Losing My Religion, R.E.M. (1991)

170. Both Sides Now, Joni Mitchell (1969)

171. Dancing Queen, Abba (1976)

172. Dream On, Aerosmith (1973)

173. God Save the Queen, The Sex Pistols (1977)

174. Paint It, Black, The Rolling Stones (1966)

175. I Fought the Law, The Bobby Fuller Four (1965)

176. Don't Worry Baby, The Beach Boys (1964)

177. Free Fallin', Tom Petty (1989)

178. September Gurls, Big Star (1974)

179. Love Will Tear Us Apart, Joy Division (1980)

180. Hey Ya!, Outkast (2003)

181. Green Onions, Booker T. and the MG's (1962)

182. Save the Last Dance for Me, The Drifters (1960)

183. The Thrill Is Gone, B.B. King (1970)

184. Please Please Me, The Beatles (1963)

185. Desolation Row, Bob Dylan (1965)

186. I Never Loved a Man (The Way I Love You), Aretha Franklin (1967)

187. Back in Black, AC/DC (1981)

188. Who'll Stop the Rain,Creedence Clearwater Revival (1970)

189. Stayin' Alive, The Bee Gees (1977)

190. Knocking on Heaven's Door, Bob Dylan (1973)

191. Free Bird, Lynyrd Skynyrd (1973)

192. Wichita Lineman, Glen Campbell (1968)

193. There Goes My Baby, The Drifters (1959)

194. Peggy Sue, Buddy Holly (1957)

195. Maybe, The Chantels (1958)

196. Sweet Child O' Mine, Guns N' Roses (1987)

197. Don't Be Cruel, Elvis Presley (1956)

198. Hey Joe, Jimi Hendrix (1967)

199. Flash Light, Parliament (1977)

200. Loser, Beck (1993)

201. Bizarre Love Triangle, New Order (1986)

202. Come Together, The Beatles (1969)

203. Positively 4th Street, Bob Dylan (1965)

204. Try a Little Tenderness, Otis Redding (1967)

205. Lean On Me, Bill Withers (1972)

206. Reach Out, I'll Be There, The Four Tops (1966)

207. Bye Bye Love, The Everly Brothers (1957)

208. Gloria, Them (1964)

209. In My Room, The Beach Boys (1963)

210. 96 Tears, ? and the Mysterians (1966)

211. Caroline, No, The Beach Boys (1966)

212. 1999, Prince (1982)

213. Your Cheatin' Heart, Hank Williams (1953)

214. Rockin' in the Free World, Neil Young (1989)

215. Sh-Boom, The Chords (1954)

216. Do You Believe in Magic, The Lovin' Spoonful (1965)

217. Jolene, Dolly Parton (1973)

218. Boom Boom, John Lee Hooker (1962)

219. Spoonful, Howlin' Wolf (1961)

220. Walk Away Renee, The Left Banke (1966)

221. Walk on the Wild Side, Lou Reed (1972)

222. Oh, Pretty Woman, Roy Orbison (1964)

223. Dance to the Music, Sly and the Family Stone (1968)

224. Good Times, Chic (1979)

225. Hoochie Coochie Man, Muddy Waters (1954)

226. Moondance, Van Morrison (1970)

227. Fire and Rain, James Taylor (1970)

228. Should I Stay or Should I Go, The Clash (1982, 1991)

229. Mannish Boy, Muddy Waters (1955)

230. Just Like a Woman, Bob Dylan (1966)

231. Sexual Healing, Marvin Gaye (1982)

232. Only the Lonely, Roy Orbison (1960)

233. We Gotta Get Out of This Place, The Animals (1965)

234. I'll Feel a Whole Lot Better, The Byrds (1965)

235. I Got a Woman, Ray Charles (1955)

236. Everyday, Buddy Holly and the Crickets (1958)

237. Planet Rock, Afrika Bambaataa and the Soul Sonic Force (1986)

238. I Fall to Pieces, Patsy Cline (1961)

239. The Wanderer, Dion (1962)

240. Son of a Preacher Man, Dusty Springfield (1969)

241. Stand!, Sly and the Family Stone (1969)

242. Rocket Man, Elton John (1972)

243. Love Shack, The B-52's (1989)

244. Gimme Some Lovin', The Spencer Davis Group (1966)

245. The Night They Drove Old Dixie Down, The Band (1969)

246. (Your Love Keeps Lifting Me) Higher and Higher, Jackie Wilson (1967)

247. Hot Fun in the Summertime,Sly and the Family Stone (1969)

248. Rappers Delight, The Sugarhill Gang (1979)

249. Chain of Fools, Aretha Franklin (1967)

250. Paranoid, Black Sabbath (1970)

251. Mack the Knife, Bobby Darin (1959)

252. Money Honey, The Drifters (1953)

253. All the Young Dudes, Mott the Hoople (1972)

254. Highway to Hell, AC/DC (1979)

255. Heart of Glass, Blondie (1978)

256. Paranoid Android, Radiohead (1997)

257. Wild Thing, The Troggs (1966)

258. I Can See for Miles, The Who (1967)

259. Hallelujah, Jeff Buckley (1994)

260. Oh, What a Night, The Dells (1969)

261. Higher Ground, Stevie Wonder (1973)

262. Ooo Baby Baby, Smokey Robinson (1965)

263. He's a Rebel, The Crystals (1962)

264. Sail Away, Randy Newman (1972)

265. Tighten Up, Archie Bell and the Drells (1968)

266. Walking in the Rain, The Ronettes (1964)

267. Personality Crisis, New York Dolls (1973)

268. Sunday Bloody Sunday, U2 (1983)

269. Roadrunner, The Modern Lovers (1976)

270. He Stopped Loving Her Today, George Jones (1980)

271. Sloop John B, The Beach Boys (1966)

272. Sweet Little Sixteen, Chuck Berry (1958)

273. Something, The Beatles (1969)

274. Somebody to Love, Jefferson Airplane (1967)

275. Born in the U.S.A., Bruce Springsteen (1984)

276. I'll Take You There, The Staple Singers (1972)

277. Ziggy Stardust, David Bowie (1972)

278. Pictures of You, The Cure (1990)

279. Chapel of Love, The Dixie Cups (1964)

280. Ain't No Sunshine, Bill Withers (1971)

281. You Are the Sunshine of My Life, Stevie Wonder (1973)

282. Help Me, Joni Mitchell (1974)

283. Call Me, Blondie (1980)

284. (What's So Funny 'Bout) Peace Love and Understanding?, Elvis Costello and the Attractions (1979)

285. Smoke Stack Lightning, Howlin' Wolf (1955)

286. Summer Babe, Pavement (1992)

287. Walk This Way, Run-DMC (1986)

288. Money (That's What I Want), Barrett Strong (1959)

289. Can't Buy Me Love, The Beatles (1964)

290. Stan, Eminem featuring Dido (2000)

291. She's Not There, The Zombies (1965)

292. Train in Vain, The Clash (1979)

293. Tired of Being Alone, Al Green (1973)

294. Black Dog, Led Zeppelin (1971)

295. Street Fighting Man, The Rolling Stones (1968)

296. Get Up, Stand Up, Bob Marley and the Wailers (1973)

297. Heart of Gold, Neil Young (1972)

298. One Way or Another, Blondie (1979)

299. Sign 'O' the Times, Prince (1987)

300. Like a Prayer, Madonna (1989)

301. Do Ya Think I'm Sexy?, Rod Stewart (1978)

302. Blue Eyes Crying In the Rain, Willie Nelson (1975)

303. Ruby Tuesday, The Rolling Stones (1966)

304. With a Little Help From My Friends, The Beatles (1978)

305. Say It Loud - I'm Black and Proud, James Brown (1968)

306. That's Entertainment, The Jam (1980)

307. Why Do Fools Fall In Love, Frankie Lymon and the Teenagers (1956)

308. Lonely Teardrops, Jackie Wilson (1958)

309. What's Love Got To Do With It, Tina Turner (1984)

310. Iron Man, Black Sabbath (1970)

311. Wake Up Little Susie, The Everly Brothers (1958)

312. In Dreams, Roy Orbison (1963)

313. I Put a Spell on You, Screamin' Jay Hawkins (1956)

314. Comfortably Numb, Pink Floyd (1979)

315. Don't Let Me Be Misunderstood, The Animals (1964)

316. Wish You Were Here, Pink Floyd (1975)

317. Many Rivers to Cross, Jimmy Cliff (1969)

318. Alison, Elvis Costello (1977)

319. School's Out, Alice Cooper (1972)

320. Heartbreaker, Led Zeppelin (1970)

321. Cortez the Killer, Neil Young

322. Fight the Power, Public Enemy (1989)

323. Dancing Barefoot, Patti Smith Group

324. Baby Love, The Supremes

325. Good Lovin', The Young Rascals

326. Get Up (I Feel Like Being a) Sex Machine, James Brown

327. For Your Precious Love, Jerry Butler and the Impressions

328. The End, The Doors

329. That's the Way of the World, Earth, Wind and Fire

330. We Will Rock You, Queen

331. I Can't Make You Love Me, Bonnie Raitt

332. Subterranean Homesick Blues, Bob Dylan

333. Spirit in the Sky, Norman Greenbaum

334. Wild Horses, The Rolling Stones

335. Sweet Jane, The Velvet Underground

336. Walk This Way, Aerosmith

337. Beat It, Michael Jackson

338. Maybe I'm Amazed, Paul McCartney

339. You Keep Me Hanging On, The Supremes

340. Baba O'Riley, The Who

341. The Harder They Come, Jimmy Cliff

342. Runaround Sue, Dion

343. Jim Dandy, Lavern Baker

344. Piece of My Heart, Big Brother and the Holding Company

345. La Bamba, Ritchie Valens

346. California Love, Dr. Dre and 2Pac

347. Candle in the Wind, Elton John

348. That Lady (Part 1 and 2), The Isley Brothers

349. Spanish Harlem, Ben E. King

350. The Locomotion, Little Eva

351. The Great Pretender, The Platters

352. All Shook Up, Elvis Presley

353. Tears in Heaven, Eric Clapton

354. Watching the Detectives, Elvis Costello

355. Bad Moon Rising, Creedence Clearwater Revival

356. Sweet Dreams (Are Made of This), Eurythmics

357. Little Wing, Jimi Hendrix

358. Nowhere to Run, Martha and the Vandellas

359. Got My Mojo Working, Muddy Waters

360. Killing Me Softly With His Song, Roberta Flack

361. Complete Control, The Clash

362. All You Need Is Love, The Beatles

363. The Letter, The Box Tops

364. Highway 61 Revisited, Bob Dylan

365. Unchained Melody, The Righteous Brothers

366. How Deep Is Your Love, The Bee Gees

367. White Room, Cream

368. Personal Jesus, Depeche Mode

369. I'm A Man, Bo Diddley

370. The Wind Cries Mary, Jimio Hendriz

371. I Can't Explain, The Who

372. Marquee Moon, Television

373. Wonderful World, Sam Cooke

374. Brown Eyed Handsome Man, Chuck Berry

375. Another Brick in the Wall Part 2, Pink Floyd

376. Fake Plastic Trees,Radiohead

377. Hit the Road Jack, Ray Charles

378. Pride (In The Name of Love), U2

379. Radio Free Europe, R.E.M.

380. Goodbye Yellow Brick Road, Elton John

381. Tell It Like It Is, Aaron Neville

382. Bitter Sweet Symphony, The Verve

383. Whipping Post, The Allman Brothers Band

384. Ticket to Ride, The Beatles

385. Ohio, Crosby, Stills, Nash and Young

386. I Know You Got Soul, Eric B and Rakim

387. Tiny Dancer, Elton John

388. Roxanne, The Police

389. Just My Imagination, The Temptations

390. Baby I Need Your Loving, The Four Tops

391. Band of Gold, Freda Payne

392. O-o-h Child, The Five Stairsteps

393. Summer in the City, The Lovin' Spoonful

394. Can't Help Falling in Love, Elvis Presley

395. Remember (Walkin' in the Sand), The Shangri-Las

396. Thirteen, Big Star

397. (Don't Fear) the Reaper, Blue Oyster Cult

398. Sweet Home Alabama, Lynyrd Skynyrd

399. Enter Sandman, Metallica

400. Kicks, Paul Revere and the Raiders

401. Tonight's the Night, The Shirelles 402. Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin), Sly & the Family Stone

403. C'mon Everybody, Eddie Cochran

404. Visions of Johanna, Bob Dylan

405. We've Only Just Begun, The Carpenters

406. I Believe I Can Fly, R. Kelly

407. In Bloom, Nirvana

408. Sweet Emotion, Aerosmith

409. Crossroads, Cream

410. Monkey Gone to Heaven, Pixies

411. I Feel Love, Donna Summer

412. Ode to Billie Joe, Bobbie Gentry

413. The Girl Can't Help It, Little Richard

414. Young Blood, The Coasters

415. I Can't Help Myself, The Four Tops

416. The Boys of Summer, Don Henley

417. Fuck tha Police, N.W.A.

418. Suite: Judy Blue Eyes, Crosby, Stills and Nash

419. Nuthin' But a 'G' Thang, Dr. Dre

420. It's Your Thing, The Isley Brothers

421. Piano Man, Billy Joel

422. Lola, The Kinks

423. Blue Suede Shoes, Elvis Presley

424. Tumbling Dice, The Rolling Stones

425. William, It Was Really Nothing, The Smiths

426. Smoke on the Water, Deep Purple

427. New Year's Day, U2

428. Devil With a Blue Dress On/Good Golly Miss Molly, Mitch Ryder and the Detroit Wheels

429. Everybody Needs Somebody to Love, Solomon Burke

430. White Man in Hammersmith Palais, The Clash

431. Ain't It a Shame, Fats Domino

432. Midnight Train to Georgia, Gladys Knight and the Pips

433. Ramble On, Led Zeppelin

434. Mustang Sally, Wilson Pickett

435. Beast of Burden, The Rolling Stones

436. Alone Again Or, Love

437. Love Me Tender, Elvis Presley

438. I Wanna Be Your Dog, The Stooges

439. Pink Houses, John Cougar Mellencamp

440. Push It, Salt-n-Pepa

441. Come Go With Me, The Del-Vikings

442. Keep a Knockin', Little Richard

443. I Shot the Sheriff, Bob Marley and the Whailers

444. I Got You Babe, Sonny and Cher

445. Come As You Are, Nirvana

446. Pressure Drop, Toot and the Maytals

447. Leader of the Pack, The Shangri-Las

448. Heroin, The Velvet Underground

449. Penny Lane, The Beatles

450. By the Time I Get to Phoenix, Glem Campbell

451. The Twist, Chubby Checker

452. Cupid, Sam Cooke

453. Paradise City, Guns n' Roses

454. My Sweet Lord, George Harrison

455. All Apologies, Nirvana

456. Stagger Lee, Lloyd Price

457. Sheena Is a Punk Rocker, Ramones

458. Soul Man, Sam and Dave

459. Rollin' Stone, Muddy Waters

460. One Fine Day, The Chiffons

461. Kiss, Prince

462. Respect Yourself, The Staple Singers

463. Rain, The Beatles

464. Standing in the Shadows of Love, The Four Tops

465. Surrender, Cheap Trick

466. Runaway, Del Shannon

467. Welcome to the Jungle, Guns n' Roses

468. Search and Destroy, The Stooges

469. It's Too Late, Carole King

470. Free Man in Paris, Joni Mitchell

471. On the Road Again, Willie Nelson

472. Where Did Our Love Go, The Supremes

473. Do Right Woman, Do Right Man, Aretha Franklin

474. One Nation Under a Groove, Funkadelic

475. Sabotage, Beastie Boys

476. I Want to Know What Love Is,Foreigner

477. Super Freak, Rick James

478. White Rabbit, Jefferson Airplane

479. Lady Marmalade, Labelle

480. Into the Mystic, Van Morrison

481. Young Americans, David Bowie

482. I'm Eighteen, Alice Cooper

483. Just Like Heaven, The Cure

484. I Love Rock 'N Roll, Joan Jett

485. Graceland, Paul Simon

486. How Soon Is Now?, The Smiths

487. Under the Boardwalk, The Drifters

488. Rhiannon (Will You Ever Win), Fleetwood Mac

489. I Will Survive, Gloria Gaynor

490. Brown Sugar, The Rolling Stones

491. You Don't Have to Say You Love Me, Dusty Springfield

492. Running on Empty, Jackson Browne

493. Then He Kissed Me, The Crystals

494. Desperado, The Eagles

495. Shop Around, Smokey Robinson and the Miracles

496. Miss You, The Rolling Stones

497. Buddy Holly, Weezer

498. Rainy Night in Georgia, Brook Benton

499. The Boys Are Back in Town, Thin Lizzy

500. More Than a Feeling, Boston

.

Ο παραπάνω κατάλογος συντάχθηκε το 2004 από το περιοδικό Rollingstone και περιλαμβάνει τα σπουδαιότερα τραγούδια. Η σύνταξη του καταλόγου βασίστηκε στην ψηφοφορία από 172 μουσικούς, κριτικούς και εκπροσώπους της δισκογραφικής βιομηχανίας. Ο κατάλογος αποδείχθηκε αμφιλεγόμενος και η κριτική ήταν διάσπαρτη. Στους συντάκτες καταλογίστηκε μεροληψία υπέρ των ΗΠΑ και της Βρετανίας, καθώς στη λίστα υπάρχουν 356 αμερικανικά και 108 αγγλικά τραγούδια, επί συνόλου 500 τραγουδιων.

.

Read more on this article...

Ταξίδι στη Σελήνη.

Είναι γενικά δύσκολο να αναδειχθεί ένας μοναδικός εφευρέτης του κινηματογράφου, ως τεχνική της κινούμενης εικόνας. Επιπλέον, είναι γεγονός πως επί σειρά ετών ο άνθρωπος πειραματίστηκε πάνω στην προσπάθεια απεικόνισης της κίνησης. Καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της τεχνικής του κινηματογράφου διαδραμάτισε η ανακάλυψη και διάδοση της φωτογραφίας, στα μέσα του 19ου αιώνα. Μία από τις πρώτες και ιδιαίτερα σημαντικές αναλύσεις της κίνησης με τη βοήθεια φωτογραφικής μηχανής, έγινε περίπου το 1878, όταν ο βρετανός φωτογράφος Edward Muybridge, έχοντας καταφέρει να αναπτύξει μεθόδους διαδοχικής φωτογράφισης, απεικόνισε την κίνηση ενός αλόγου, αποδεικνύοντας τότε, πως κατά τη διάρκεια του καλπασμού του υπάρχουν στιγμές που τα πόδια του δεν έχουν επαφή με το έδαφος. Την ίδια περίπου εποχή, ο Γάλλος φυσικός Ετιέν Μαρέ κατόρθωσε να συλλάβει φωτογραφικά το πέταγμα ενός πουλιού με τη βοήθεια μιας φωτογραφικής μηχανής με τη δυνατότητα να αποτυπώνει 12 στιγμιότυπα ανά λεπτό.

Τα σημαντικότερα ίσως επιτεύγματα σχετικά με την ανάπτυξη της κινηματογραφικής τεχνικής έγιναν στα τέλη του 1880, με κυριότερο ίσως, την εφεύρεση του κινητοσκοπίου από τον Ουίλλιαμ Ντίκσον, ο οποίος εργαζόταν στα εργαστήρια του Τόμας Έντισον. Το κινητοσκόπιο, ήταν μία μηχανή προβολής, με δυνατότητα να προβάλλει την κινηματογραφική ταινία σε ένα κουτί, το οποίο ήταν ορατό μόνο από έναν θεατή, μέσω μιας οπής. Η συσκευή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά επίσημα στις 20 Μαΐου του 1891, μαζί με την πρώτη κινηματογραφική ταινία. Ο Έντισον θεωρούσε την εφεύρεση του κινητοσκοπίου ήσσονος σημασίας και ο ίδιος δεν ενδιαφέρθηκε ώστε να προβάλλονται οι ταινίες για περισσότερους θεατές. Επιπλέον δεν κατοχύρωσε την εφεύρεση διεθνώς, με αποτέλεσμα να είναι νόμιμη η αντιγραφή και εξέλιξή της στην Ευρώπη, όπου σύντομα εμφανίστηκε ως εισαγόμενο προϊόν.


Διαφήμιση για τον κινηματογράφο των αδελφών ΛυμιέρΣτη Γαλλία, οι αδελφοί Ογκύστ και Λουί Λυμιέρ, βασιζόμενοι στο κινητοσκόπιο των Ντίκσον και Έντισον, εφηύραν τον κινηματογράφο (cinematographe) που αποτελούσε μία φορητή κινηματογραφική μηχανή, λήψεως, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ. Στις 28 Δεκεμβρίου του 1895, έκαναν και την πρώτη δημόσια προβολή, στο Παρίσι. Η ημερομηνία αυτή αναφέρεται από πολλούς ως η επίσημη ημέρα που ο κινηματογράφος με την σημερινή του γνωστή μορφή έκανε την εμφάνισή του. Εκείνη τη δημόσια προβολή παρακολούθησαν συνολικά 35 άτομα επί πληρωμή και προβλήθηκαν δέκα ταινίες συνολικής διάρκειας περίπου δεκαπέντε λεπτών. Οι πρώτες κινηματογραφικές ταινίες ήταν μικρής διάρκειας, παρουσιάζοντας συνήθως στατικά, μία σκηνή της καθημερινότητας.


Ο κινηματογράφος ως τέχνη.

Ένας από τους πρώτους κινηματογραφιστές που χρησιμοποίησε την διαθέσιμη τεχνική της εποχής με σκοπό την παραγωγή ταινιών κάτω από όρους τέχνης, υπήρξε ο Ζορζ Μελιέ, ο οποίος θεωρείται και από τους πρώτους κινηματογραφικούς σκηνοθέτες. Οι ταινίες του πραγματεύονταν θέματα από το χώρο του φανταστικού, ενώ η ταινία του Ταξίδι στη Σελήνη (Le voyage dans la lune, 1901) υπήρξε πιθανότατα η πρώτη που προσπάθησε να περιγράψει ένα ταξίδι στο διάστημα. Επιπλέον, εισήγαγε τεχνικές οπτικών εφέ, ενώ για πρώτη φορά πρόβαλε έγχρωμες ταινίες, χρωματίζοντας την κινηματογραφική ταινία (καρρέ) με το χέρι.

Με αφετηρία τις νέες δυνατότητες που αναδείχθηκαν, ο κινηματογράφος μετασχηματίστηκε διεθνώς σε μία δημοφιλή μορφή τέχνης, ενώ παράλληλα πολλοί κινηματογραφικοί χώροι δημιουργήθηκαν με αποκλειστικό σκοπό την προβολή ταινιών. Εκτιμάται ότι το 1908, στις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχαν περίπου 10.000 κινηματογράφοι. Οι ταινίες της εποχής ήταν διάρκειας δέκα έως δεκαπέντε λεπτών, αλλά σταδιακά η διάρκειά τους αυξήθηκε. Σημαντική συμβολή σε αυτό είχε ο Αμερικανός σκηνοθέτης D. W. Griffith, στον οποίο ανήκουν μερικά από τα πρώτα ιστορικά έπη του κινηματογράφου.



Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο κινηματογράφος παρέμενε χωρίς ήχο (βουβός κινηματογράφος) και συχνά οι προβολές ταινιών συνοδεύονταν από ζωντανή μουσική. Η ιστορία του ηχογραφημένου κινηματογραφικού ήχου ξεκίνησε το 1926, όταν η Warner Brothers παρουσίασε μία συσκευή (Vitaphone), η οποία έδινε τη δυνατότητα αναπαραγωγής μουσικής, μέσω ενός δίσκου που συγχρονιζόταν με την μηχανή προβολής της ταινίας. Βασισμένη σε αυτή τη νέα τεχνολογία, στα τέλη του 1927, κυκλοφόρησε η ταινία The Jazz Singer, η οποία αν και κατά το μεγαλύτερο μέρος της ήταν βουβή, υπήρξε η πρώτη που περιείχε διαλόγους.

Περίπου την ίδια περίοδο με την προσαρμογή του ήχου, ξεκίνησαν συστηματικές προσπάθειες για την προσθήκη χρώματος. Έγχρωμες ταινίες είχαν ήδη εμφανιστεί από τις αρχές του 20ου αιώνα, μέσω του χρωματισμού των κινηματογραφικών καρρέ με το χέρι, μέθοδος που εγκαταλείφθηκε σταδιακά, σε συνδυασμό και με την αύξηση της διάρκειας των ταινιών. Ανάμεσα στις πρώτες συνθετικές μεθόδους προσθήκης χρώματος, υπήρξε η Technicolor, η οποία τελειοποιήθηκε το 1941 (Monopack Technicolor), αν και παρέμενε ακριβή λόγω των περίπλοκων σταδίων διαχωρισμού και εμφάνισης των χρωμάτων. Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, εμφανίστηκε επιπλέον το έγρωμο αρνητικό φιλμ της εταιρίας Eastman Kodak, το οποίο δεν απαιτούσε διαδικασία διαχωρισμού των χρωμάτων. Αν και μέχρι τη δεκαετία του 1950, η παραγωγή έγχρωμων ταινιών μειοψηφούσε, κατά τη δεκαετία του 1960 και χάρη στην ανάπτυξη της σχετικής τεχνολογίας, ο έγχρωμος κινηματογράφος επικράτησε.
.
Read more on this article...

Εννεα τεχνες.

Ως έβδομη τέχνη καθιερώθηκε να λέγεται η μετά την Αρχιτεκτονική, Γλυπτική, Ζωγραφική, Μουσική, Ποίηση και Χορό, η νέα σύνθετη τέχνη του κινηματογράφου.

Τον όρο φαίνεται πως το χρησιμοποίησε για πρώτη φορά, το 1912 (ή 1911), ο Γάλλος θεωρητικός Ριτσιότο Κανούντο που τον περιέλαβε σε δοκίμιό του. Από τότε ο χαρακτηριστικός αυτός όρος άρεσε και συνεχίζει να αρέσει μέχρι σήμερα στις σχετικές εκφράσεις διεθνώς, διατηρώντας και μια μυστικιστική συνεύρεση με τον αριθμό 7.

Ως όγδοη τέχνη συχνά αναφέρεται η φωτογραφία, ενώ σαν ένατη, κυρίως μεταξύ των φίλων του είδους, τα κόμικς. Read more on this article...

Κ17.

Για την διευκόλυνση των θεατών και κυρίως των γονέων, έχει θεσπιστεί από πολλούς φορείς, σε διάφορες χώρες ένα σύστημα το οποίο χαρακτηρίζει την καταλληλότητα των τανιών, δηλαδή το κατά πόσο μια κινηματογραφική ταινία έχει περιεχόμενο που θα μπορούσαν να δούν συγκεκριμένες ηληκίες.

Στην Ελλάδα έχει θεσπιστεί το παρακάτω σύστημα, το οποίο έχει ισχύ νόμου (παραβίαση του συστήματος θεωρείται παράνομο και ο κινηματογράφος σφραγίζεται προσώρινά ή/και διώκεται ποινικά).

Ο χαρακτηρισμός των κινηματογραφικών ταινιών είναι ο εξής:

Κ (κατάλληλη). Κατάλληλη χαρακτηρίζεται μια ταινία της οποίας το περιεχόμενο είναι αποδεκτό για να παρακολουθηθεί απο κάθε ηληκία.
Κ-13 (κατάλληλη για άνω των δεκατριών). Σε αυτήν την κατηγορία υπάγονται ταινίες με περιεχόμενο που ίσως θα έβλαπτε μικρά παιδιά, όπως για παράδειγμα τρομαχτικές εικόνες, ερωτικές σνευρέσεις, βία κλπ.
Κ-17 (κατάλληλη για άνω των δεκαεπτά). Κατάλληλες για άνω των 17 χαρακτηρίζονται ταινίες με πολύ τρομαχτικό περιεχόμενο (θρίλερ, ταινίες τρόμου), ταινίες με έντονες ερωτικές σκηνές, βία, καπνό ή και ναρκωτικά. Οι κινηματογραφικές αίθουσες που παίζουν ταινίες που χαρακτηρίζονται Κ-17 είναι το μόνο μέρος στην Ελλάδα, που σήμερα μπορούν να διαφημηστούν σε μορφή βίντεο οι καπνοβιομηχανίες.

Technorati Profile
. Read more on this article...

Τα είδη του δράματος.

Στην νέα ελληνική γλώσσα, η λέξη έχει αποκτήσει τη σημασία ενός δυσάρεστου γεγονότος ή μίας ανεπιθύμητης κατάστασης.

Όσον αφορά στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, όμως, η λέξη έχει εντελώς διαφορετική σημασία. Ετυμολογικά προέρχεται από το ρήμα δράω-ω, επομένως σημαίνει το είδος της ποίησης που συνοδεύεται από αναπαράσταση των πράξεων που περιγράφει (σε αντιδιαστολή με το έπος και τη λυρική ποίηση). Η προέλευση του δράματος ως ποιητικού είδους δεν είναι απόλυτα γνωστή, μάλλον όμως συνδέεται με τη λατρεία του θεού Διονύσου.

Τα είδη του δράματος είναι τρία:

Η κωμωδία
Η τραγωδία
Το σατυρικό δράμα

Στην αρχαιότητα υπήρχαν επίσης δραματικοί αγώνες, στους οποίους λάμβαναν μέρος διάφοροι συγγραφείς. Ίσως οι σπουδαιότεροι τέτοιοι αγώνες να ήταν αυτοί που γίνονταν στα Μεγάλα Διονύσια.



Το Θέατρο του Παραλόγου ή Le Theatre de l'Absurde
είναι φράση που χρησιμοποιείται σε αναφορά σε συγκεκριμένα έργα γραμμένα από έναν αριθμό βασικά Ευρωπαίων θεατρικών συγγραφέων στις δεκαετίες του 1940, 1950 και 1960, καθώς και στο στυλ θεάτρου που εξελίχθηκε από το έργο τους. Ο όρος επινοήθηκε από τον κριτικό Μάρτιν Έσλιν, ο οποίος χρησιμοποίησε τη φράση ως τίτλο σε ένα βιβλίο του του 1962 πάνω στο θέμα αυτό. Ο Έσλιν θεώρησε πως το έργο των συγγραφέων αυτών δίνει καλλιτεχνική άρθρωση στην φιλοσοφία του Αλμπέρ Καμύ πως η ζωή είναι εμφύτως χωρίς νόημα, όπως επεξηγείται στο έργο του Ο Μύθος του Σισύφου. Το Θέατρο του Παραλόγου θεωρείται πως κατάγεται από τον Νανοϊσμό, α-νόητη ποίηση και αβαντ-γκαρντ τέχνη των δεκαετιών του 1920 και 1930. Ωστόσο, το είδος αυτό του θεάτρου κατάφερε να γίνει δημοφιλές αφού ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος τόνισε την αβεβαιότητα και επισφαλή θέση της ανθρώπινης ζωής. Η έκφραση Θέατρο του Παραλόγου έχει γίνει στόχος κριτικής από μερικούς συγγραφείς, και έτσι συναντάμε και τους όρους 'Αντι-Θέατρο' και 'Νέο Θέατρο'.

Σύμφωνα με τον Μάρτιν Έσλιν, οι τέσσερεις καθοριστικοί θεατρικοί συγγραφείς του κινήματος είναι οι Ευγένιος Ιονέσκο, Σάμιουελ Μπέκετ, Ζαν Ζενέ και Άρθουρ Αντάμοβ, αν και καθένας από αυτούς τους συγγραφείς έχει εξ ολοκλήρου μοναδικά θέματα και τεχνικές που πηγαίνουν πέρα από τον όρο 'παράλογο'. Άλλοι συγγραφέις που συχνά σχετίζονται με την ομάδα αυτή είναι μεταξύ άλλων οι Τομ Στόπαρντ, Φρίντριχ Ντυρενμάτ, Φερνάντο Αραμπάλ, Χάρολντ Πίντερ, Έντουαρντ Άλμπι και Ζαν Ταρντιού. Στους θεατρικούς συγγραφείς που λειτούργησαν ως έμπνευση στο κίνημα περιλαμβάνονται οι Αλφρέντ Τζαρύ, Λουίτζι Πιραντέλο, Στανισλάβ Βιτκίεβιτς, Γκιγιώμ Απολλιναίρ, οι σουρεαλιστές και πολλοί άλλοι. Το κίνημα του 'Παράλογου' ή 'Νέου Θεάτρου' ήταν στις αρχές του ένα διακριτό με βάση το Παρίσι (τη rive gauche, αριστερή όχθη του Σηκουάνα) αβαντ-γκαρντ φαινόμενο συνδεδεμένο με εξαιρετικά μικρά θέατρα στο Quartier Latin, και κέρδισε με τον καιρό την διεθνή εξέχουσα θέση του.

Στην πράξη, το Θέατρο του Παραλόγου ξεφεύγει από τους ρεαλιστικούς χαρακτήρες, καταστάσεις και ό,τι είναι συνδεδεμένο με θεατρικές συμβάσεις. Ο χρόνος, ο τόπος και η ταυτότητα είναι ασαφή και ρευστά, και ακόμη και η βασική αιτιότητα συχνά καταρρέει. Ασήμαντες πλοκές, επαναληπτικός ή χωρίς νόημα διάλογος και δραματικές ασυνέπειες χρησιμοποιούνται συχνά για να δημιουργήσουν ονειρικές, ή ακόμη και εφιαλτικές διαθέσεις.



Ιλαροτραγωδία ονομάζεται το θεατρικό εκείνο είδος της Τραγωδίας της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται από τραγική σε κωμική. Έτσι κατ΄ επέκταση ως έκφραση χαρακτηρίζεται και κάθε θλιβερή κατάσταση που έχει όμως κωμική έκβαση.

Πρώτος που επινόησε και έγραψε ιλαροτραγωδίες φέρεται ο καταγόμενος από Συρακούσες, αλλά που διέπρεψε στο Τάραντα o Ρίνθων (γιος κεραμέα). Σημαντικά έργα του αναφέρονται: "Ο Αμφιτρίων", "Ηρακλής", "Ιφιγένεια", "Ορέστης" και "Τήλεφος". Οι Ιλαροτραγωδίες του Ρίνθωνα διακωμωδούσαν θεούς ήρωες κυβερνήτες, ενώ τα τραγικά πρόσωπα των δραματικών υποθέσεων παριστάνονταν με κωμικές όψεις και σημείωσαν μεγάλες επιτυχίες. Όλες έχουν χαθεί.

Άλλοι ποιητές που να ασχολήθηκαν με αυτό το είδος της (θεατρικής) ποίησης είναι οι: Σκύρας ο Ταραντίνος, Βλαίσος εκ Καπρίοις (της Καμπανίας) που συνέγραψε "Σπουδαιογέλοια" εκ των οποίων έχουν διασωθεί μόνο δύο επιγραφές, ο Μεσοτρίβας, ο Σατούρνος κ.ά. Read more on this article...

Ελληνικοι χαρακτήρες.

Στο παρελθόν ήταν δύσκολη η αναγνώριση των ελληνικών χαρακτήρων από υπολογιστές, γιατί δεν παρείχαν ανάλογη υποστήριξη όλα τα υπολογιστικά συτήματα. (Ο υπολογιστής VICTOR 9000 υποστήριζε πολλά σύνολα χαρακτήρων. Όταν αργότερα βγήκε το IBM PC, πολλές προϋπάρχουσες δυνατότητες δεν τις υποστήριζε, όμως επικράτησε). Επίσης υπήρχε η απαίτηση, από κάποιες υπηρεσίες, ο οχταψήφιος κώδικας ASCII να μπορεί να "διπλώνει" έτσι που να μεταφέρεται το μήνυμα σε επταψήφια μηχανήματα (πχ. TELEX) και να διατηρείται σε κάποιο βαθμό η αναγνωσιμότητά του.

Σήμερα τα λειτουργικά συστήματα υποστηρίζουν πολύ περισσότερες γλώσσες, μεταξύ των οποίων και τα ελληνικά, και είναι πιο εύκολο να επικοινωνήσουν Έλληνες μεταξύ τους στη μητρική τους γλώσσα στο διαδίκτυο.

Πολλοί παρ΄ όλα αυτά χρησιμοποιούν ακόμα τα greeklish γιατί είναι γρηγορότερα στη δακτυλογράφηση και δεν υπάρχει λόγος να έχουν σωστή ορθογραφία. (Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να ξεσπάσει ένας άτυπος "πόλεμος" (flame war) για την ορθογραφία μεταξύ χρηστών ενός φόρουμ σε greeklish. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα greeklish πρέπει να είναι ακριβής μεταγραφή των ελληνικών, ενώ άλλοι τα χρησιμοποιούν για την απλή φωνητική μεταφορά των ελληνικών.
Π.χ. τον Αύγουστο του 1997 στο διεξήχθη ένας τέτοιος "πόλεμος", λόγω του ότι κάποιος έγραψε τον ποταμό Έβρο ως Eyros, αντί Ebros.)

Κάποιοι αναφέρουν ότι η πρώτη σύγχρονη χρήση των greeklish έγινε από την Ε.Μ.Υ., την ελληνική Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, πολλές δεκαετίες πριν και πολύ πριν την ευρεία χρήση του διαδικτύου.

Ο όρος “Φραγκολεβαντίνικα” είναι ο Ελληνικός και Λεβαντίνικος όρος για τη χρήση του Λατινικού αλφαβήτου για την γραφή Ελληνικών. (Φράγκος είναι ο Ελληνικός και Λεβαντίνικος όρος για τους Δυτικούς Ευρωπαίους, και κατά επέκταση τους Ρωμαιοκαθολικούς.)

Αυτή η χρήση ήταν μέρος μιας ευρύτερης τάσης για χρήση του αλφαβήτου σύμφωνα με το δόγμα, π.χ. ελληνικό αλφάβητο για Τούρκους Ορθόδοξους Χριστιανούς (καραμανλήδικα) και χρήση ελληνικού και αραβικού αλφαβήτου στην Αλβανία. Συνηθιζόταν δε στο Βενετοκρατούμενο Αιγαίο στην πρώιμη σύγχρονη εποχή. Πράγματι υπάρχουν αρκετά δείγματα από αυτόγραφα χειρόγραφα της αναγέννησης, όπου ελληνικά κείμενα είναι γραμμένα με αυτόν τον τρόπο, όπως π.χ. η κωμωδία "Fortounatos" από τον Μάρκο Αντώνιο Φώσκολο (1655). Υπάρχουν ακόμα δείγματα από βιβλία τυπωμένα με τέτοιο τρόπο, όπως το βιβλίο "I Mera tou Hristianou" που φυλάσσεται σήμερα στο Βενετικό Μουσείο της Νάξου.

Η χρήση αυτή ονομάζεται ακόμα "φραγκοχιώτικα", λόγω της πολύ σημαντικής παρουσίας καθολικών ιεραποστόλων στο νησί της Χίου.

Κατά αναλογία, ήταν κοινή η χρήση (αλλά εδώ υποτιμητική) του όρου "Φραγκοβλάχικα", που αναφερόταν αρνητικά στην χρήση των Greeklish από τους Βλάχους.

Τα φραγκολεβαντίνικα βρίσκονταν σε χρήση τον 20ο αιώνα από ό,τι φαίνεται σε επιστολές που στέλνονταν από το μέτωπο της Αλβανίας το 1940.



Τα greeklish χρησιμοποιούνται στο διαδίκτυο όταν Έλληνες επικοινωνούν μέσω email, IRC ή instant messaging. Επίσης χρησιμοποιούνται πολλές φορές σε μηνύματα τύπου SMS, καθώς και μεταξύ Ελλήνων που ζουν καιρό σε αγγλόφωνες χώρες.



Τα Greeklish μπορεί να είναι ορθογραφικά, δηλαδή να ακολουθούν τους κανόνες της ελληνικής ορθογραφίας, ή να είναι φωνητικά, δηλαδή να σκοπεύουν στη φωνητική απόδοση των ελληνικών. Ο περισσότερος όμως κόσμος χρησιμοποιεί ένα "μικτό" σύστημα, που συνδυάζει το θέμα της ορθρογραφίας με την φωνητική απόδοση, χωρίς η γραφή να έχει ισχυρή τυποποίηση.


Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γράψει κανείς greeklish. Εφ’ όσον δεν υπάρχει κοινώς αποδεκτή μέθοδος, ο καθένας χρησιμοποιεί τα "δικά του" greeklish.

Ο ΕΛΟΤ έχει προτείνει ένα τυποποιημένο πρότυπο μεταγραφής το οποίο χρησιμοποιείται από το Βρεττανικό συμβούλιο, όχι όμως και από το γενικό κοινό. Μόνο όμως τα ASCII σέβονται τη ελληνική ορθογραφία και επιτρέπουν μία αυτόματη και αναστρέψιμη μεταγραφή.


Ο Γιάννης Ανδρουτσόπουλος αναφέρεται στο βιβλίο "Exegesis" , γραμμένο σε greeklish το οποίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις "Οξύ" το 2000. Η μεταγραφή σε greeklish βασίστηκε στην ελληνική μετάφραση του αρχικού βιβλίου που έγραψε ο Astro Teller. Είναι ένα μυθιστόρημα για την Τεχνητή Νοημοσύνη και περιγράφει ένα λογισμικό που αποκτά "δική του" βούληση. Το βιβλίο γράφτηκε μιμούμενο την μορφή e-mail, κάτι που ώθησε τον Ανδρουτσόπουλο και τους συνεργάτες του να το δημοσιεύσουν και σε greeklish

Οι περισσότερες προσωπικές και ανεπίσημες ιστοσελίδες ήταν γραμμένες στο παρελθόν σε greeklish. Σήμερα αυτό δεν ισχύει, καθώς η χρήση των greeklish δε θεωρείται πλέον κατάλληλη. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ακόμα ιστοσελίδες γραμμένες σε greeklish. Επίσης τα greeklish χρησιμοποιούνται σε πολλά διαδικτυακά forum.


Μερικοί διακομιστές υπηρεσιών διαδικτύου στην Ελλάδα χρησιμοποιούν και ελληνικά και greeklish στα e-mail τους. Π.χ. ανακοινώσεις που στέλνονται στους χρήστες είναι γραμμένες σε ελληνικά, αγγλικά και greeklish.


Η χρήση των Greeklish για επαγγελματικούς σκοπούς ή αλληλογραφία σχετική με εργασία θεωρείται ως έλλειψη επαγγελματισμού ή και σεβασμού από ορισμένους.


Γύρω στο 2004 εμφανίστηκε σε πολλά ελληνικά διαδικτυακά forum (όπου τα greeklish ήταν ο κύριος τρόπος επικοινωνίας) μία κίνηση κατά της χρήσης των greeklish. Οι διαχειριστές απειλούσαν με εξοστρακισμό τους χρήστες που συνέχιζαν να χρησιμοποιούν τα greeklish, κάνοντας έτσι υποχρεωτική τη χρήση των ελληνικών, αλλά η χρήση των greeklish δεν κατάφερε να γίνει λόγος για αποκλεισμό από φόρουμ.

Τέτοια παραδείγματα ήταν τα Translatum Greek Translation Forum, το Athens Wireless Metropolitan Network Forum, το Venus Project Forum, το adslgr.com Forum και το Greek Technological Forum.

Ο λόγος για αυτό είναι ότι το κείμενο γραμμένο σε Greeklish θεωρείται ακαλαίσθητο, καθώς και δυσκολότερο στην ανάγνωση, σε σύγκριση με κείμενο γραμμένο με το ελληνικό αλφάβητο.

Ένα επιχείρημα κατά της ολοκληρωτικής χρήσης ελληνικών είναι ότι πολλοί χρήστες γράφουν από το εξωτερικό και μέσω υπολογιστών που δεν τους ανήκουν, όπως σε πανεπιστήμια ή νετ καφέ. Έτσι δεν υπάρχει η δυνατότητα για ελληνική γραμματοσειρά με αποτέλεσμα τα Greeklish να είναι η μόνη επιλογή.

Στα ελληνικά IRC και IM, χρησιμοποιούνται κυρίως Greeklish.

Θεωρείται από πολλούς ότι η χρήση των Greeklish απειλεί την ακεραιότητα της ελληνικής γλώσσας (επειδή ατονεί το ορθογραφικό αίσθημα), ενώ άλλοι διαφωνούν και υποστηρίζουν τη χρήση τους.

Παρατηρείται ακόμα συχνά η μεταγραφή αγγλικών σε ελληνικό αλφάβητο και στη συνέχεια μετατροπή σε greeklish. Αυτή η διπλή μεταγραφή είναι ειρωνική, π.χ. αν ένας χρήστης θέλει να γράψει "this is hard to read" αυτό μέσω του "δις ιζ χαρντ του ριντ” γίνεται "dis iz xarnt tou rint". Έτσι το αλφάβητο είναι λατινικό, αλλά η ορθογραφία ελληνική. Κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι ότι αυτό είναι ακαλαίσθητο, αλλά αυτό είναι ακριβώς και ο σκοπός μιας τέτοιας χρήσης, η ειρωνική τήρηση απόστασης από την μεταγραφή των αλφαβήτων. Αυτή η χρήση είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στη λίστα αλληλογραφίας Hellas.

Η ευρεία χρήση των Greeklish σε μεγάλα κείμενα είναι σήμερα (2007) σπάνια. Η χρήση τους περιορίζεται συνήθως σε μικρά ανεπίσημα μηνύματα μεταξύ φίλων. Read more on this article...

Μια μικρη ιστορια.

Πνευματισμός ονομάζεται το σύνολο των πρακτικών και των μέσων που χρησιμοποιούνται με σκοπό την επικοινωνία με το πνευματικό βασίλειο ή με τις ψυχές των νεκρών. Προϋποθέτει ότι ένα πνευματικό μέρος του ανθρώπου επιζεί μετά το θάνατο του υλικού σώματος και μπορεί να επικοινωνεί με τους ζωντανούς, συνήθως μέσω κάποιου μέντιουμ. Υπάρχει επίσης η άποψη ότι κάθε υλικό αντικείμενο καθώς και όλα τα φυσικά φαινόμενα εμπερικλείουν πνεύματα. Η χρήση δυνάμεων που υποτίθεται ότι προέρχονται από τα πνεύματα ονομάζεται μαγεία.


Ως οργανωμένο ρεύμα, ο πνευματισμός εμφανίζεται τον 19ο αιώνα και συστηματοποιείται από τον Γάλλο εκπαιδευτικό Aλλάν Kαρντέκ (Allan Kardec). Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι η ιδέα της προώθησης του διαλόγου μεταξύ των τριών κλασσικών μορφών γνώσης (επιστημονικός, φιλοσοφικός και θρησκευτικός) με σκοπό την επίτευξη μιας βαθύτερης και ευρύτερης κατανόησης της πραγματικότητας.


Οι ιστορικές ρίζες του Μπαουχάους τοποθετούνται συχνά στα μέσα του 19ου αιώνα και το Βρετανικό κίνημα Arts and Crafts του Γουίλιαμ Μόρις, συνδεδεμένο με τις ευρύτερες προσπάθειες ενοποίησης της καλλιτεχνικής έκφρασης με τη δημιουργία πρακτικών κατασκευών, που σημειώθηκαν μετά τη βιομηχανική επανάσταση. H σχολή του Μπαουχάους ιδρύθηκε το 1919 από τον Βάλτερ Γκρόπιους στη συντηρητική πόλη της Βαϊμάρης και αρχικά αποτέλεσε ένα είδος συγχώνευσης της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βαϊμάρης (γερμ. Grossherzogliche Sachsische Hochschule fur Bildende Kunst) με την Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βαϊμάρης (γερμ. Kunstgewerbeschule). Το όνομά της προήλθε από αντιστροφή της γερμανικής λέξης Hausbau («οικοδόμηση»). Ο απώτερος σκοπός του Μπαουχάους ήταν να αποτελέσει μια ενιαία σχολή τόσο στην αρχιτεκτονική όσο και στις καλές τέχνες. Βασική αρχή της σχολής ήταν το ανοιχτό πνεύμα μπροστά στις νέες προκλήσεις της εποχής αλλά και ειδικότερα η προσέγγισή τους, περισσότερο από μια πρακτική άποψη και λιγότερο θεωρητικά. Στο μανιφέστο του Μπαουχάους που δημοσιεύτηκε το 1919, ο Γκρόπιους ανέλυσε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της σχολής και τόνισε την αναγκαιότητα κατάργησης τής διάκρισης μεταξύ σπουδαστών στην τέχνη και στην τεχνική κατάρτιση, με όραμα τη δημιουργία ενός νέου τύπου κτιρίου του μέλλοντος, το οποίο θα συνδύαζε την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική και τη ζωγραφική σε μία ενιαία φόρμα.

Ο Γκρόπιους επιθυμούσε να αναλάβουν το ρόλο των καθηγητών διακεκριμένοι και διάσημοι καλλιτέχνες, ακόμα και αν το έργο τους ήταν δυσπρόσιτο. Μεταξύ των πρώτων που δίδαξαν στη σχολή ήταν οι ζωγράφοι Γιοχάνες Ίτεν, Λάιονελ Φάινινγκερ, Πάουλ Κλέε και Βασίλι Καντίνσκι, καθώς και οι γλύπτες Γκέρχαρντ Μαρκς και Όσκαρ Σλέμερ. Ο Ίτεν υπήρξε μία από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες της σχολής και εκείνος που διαμόρφωσε τον πρώτο κύκλο σπουδών στη σχολή. Το πρόγραμμα σπουδών περιλάμβανε ένα αρχικό προπαρασκευαστικό στάδιο (Vorlehre) διάρκειας έξι μηνών και στη συνέχεια ακολουθούσε μία τριετής περίοδος φοίτησης, κατά την οποία οι σπουδαστές εκπαιδεύονταν πρακτικά σε εργαστήρια (Werklehre), λαμβάνοντας παράλληλα θεωρητικά μαθήματα (Formlehre). Κάθε εργαστήριο διέθετε ως επικεφαλής δύο δασκάλους, έναν καλλιτέχνη (Meister der Form) και έναν τεχνίτη ή τεχνικό (Meister des Handwerks), που ειδικεύονταν σε μία ή περισσότερες μορφές τέχνης. Η εκπαίδευση αποσκοπούσε στην απόκτηση τόσο πρακτικών τεχνικών γνώσεων όσο και καλλιτεχνικών δεξιοτήτων, με κύρια φιλοσοφία την μάθηση μέσα από την πράξη. Στα εργαστήρια, οι σπουδαστές διδάσκονταν ελεύθερο σχέδιο, μεταλλοτεχνία, υφαντουργική, ξυλοτεχνία, κεραμεική, τυπογραφία, βιβλιοδεσία και εν γένει τη χρήση διαφορετικών υλικών, όπως γυαλί, ξύλο, μέταλλο κ.λπ. Αξιοσημείωτες θεωρητικές διαλέξεις υπήρξαν αυτές των Κλέε, πάνω σε βασικά προβλήματα της φόρμας, καθώς και τα σεμινάρια του Καντίνσκι.


Weissenhof Siedlung, Στουτγκάρδη (1927)Παρά τις επιδιώξεις της σχολής, στα πρώτα στάδια της λειτουργίας της δεν κατόρθωσε να εφαρμόσει πλήρως το πρόγραμμά της. Η συνεργασία μεταξύ των διαφορετικών εργαστηριών ήταν συχνά περιορισμένη, ενώ δεν υπήρξε από την αρχή τμήμα αρχιτεκτονικής. Τα πρώτα χρόνια του Μπαουχάους σημαδεύτηκαν επίσης από τη διαμάχη μεταξύ του Γκρόπιους και του Ίτεν, τόσο σε επίπεδο προσωπικών διαφορών όσο και σε επίπεδο αρχών. Ο Ίτεν έδινε ιδιαίτερη έμφαση στην αυτόνομη καλλιτεχνική δημιουργία, που θα μπορούσε να είναι ασύμβατη με τις κοινωνικές ανάγκες, αντίθετα ο Γκρόπιους ενδιαφερόταν πρωτίστως για την ένταξη του καλλιτέχνη στο κοινωνικό σώμα, υποστηρίζοντας τη μετατόπιση της σχολής προς το βιομηχανικό σχεδιασμό, σύμφωνα με το δόγμα «Τέχνη και τεχνολογία, μία νέα ενότητα». Η θέση του Γκρόπιους ήταν πως μια νέα ιστορική περίοδος ξεκινούσε με το τέλος του πολέμου και πως ένα νέο αρχιτεκτονικό ύφος θα έπρεπε να απεικονίσει και να συμβολίσει αυτήν την νέα εποχή, όντας λειτουργικό, φτηνό αλλά ταυτόχρονα με καλλιτεχνικές αξιώσεις. Τη θέση του Ίτεν ανέλαβε το 1923 ο Λάσλο Μόχοϊ-Νάγκυ, ο οποίος δίδαξε το προπαρασκευαστικό μάθημα της σχολής μέχρι το 1928, διατηρώντας όμως κάποιες βασικές αρχές που κληροδότησε ο Ίτεν. Οι νέες τάσεις που ακολούθησε η σχολή το επόμενο διάστημα παρουσιάστηκαν στην έκθεση Μπαουχάους του 1923, η οποία περιλάμβανε αρχιτεκτονικά σχέδια του J. J. P. Oud, του Λε Κορμπυζιέ, του Γκρόπιους και του Georg Muche, καθώς και τοιχογραφίες των Γιοστ Σμίντ, Χέρμπερτ Μπάγιερ και Όσκαρ Σλέμερ.

Η σχολή της Βαϊμάρης επιχορηγήθηκε από τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και ως κρατική σχολή βρισκόταν σε μεγάλη εξάρτηση από την κυβέρνηση. Από τα πρώτα χρόνια τής λειτουργίας της, υποβλήθηκε σε έντονη κριτική, προερχόμενη κυρίως από συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις, παρά την επιθυμία του Γκρόπιους να διαμορφωθεί μία απολιτική σχολή. Η άνοδος των συντηρητικών κομμάτων της δεξιάς – που επιθυμούσαν από νωρίς το κλείσιμο της σχολής – στις εκλογές του 1924, σηματοδότησαν την παύση της λειτουργίας της σχολής της Βαϊμάρης.


Μετά την πολιτική απόφαση διακοπής τής λειτουργίας της σχολής της Βαϊμάρης, αρκετές γερμανικές πόλεις εξέφρασαν ενδιαφέρον να φιλοξενήσουν τη σχολή Μπαουχάους, μεταξύ αυτών το Μόναχο, το Αμβούργο, το Ντάρμσταντ και η Φραγκφούρτη, προκειμένου να συνεχιστεί το έργο της. Τελικά, η σχολή μεταφέρθηκε στο Ντεσάου, πόλη περισσότερο προοδευτική και βιομηχανική. Το κτίριο της σχολής στο Ντεσάου, καθώς και οι κατοικίες των δασκάλων που σχεδίασε ο Γκρόπιους, αποτέλεσαν την επιτομή της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στη Γερμανία και κατατάσσονται στα σημαντικότερα κτίρια του 20ού αιώνα.

Η αλλαγή στην έδρα της σχολής συνοδεύτηκε από βαθύτερες διαφοροποιήσεις στον τρόπο λειτουργίας της. Η διάρκεια του προπαρασκευαστικού μαθήματος διπλασιάστηκε, ενώ ο αριθμός των εργαστηρίων μειώθηκε με την κατάργηση του εργαστηρίου κεραμεικής. Η σχολή έλαβε επίσης τον τίτλο του Ινστιτούτου Σχεδιασμού (Hochschul fur Gestaltung) και αναβαθμίστηκε στο ίδιο επίπεδο με άλλες ακαδημίες καλών τεχνών. Το Νοέμβριο του 1925, ο Γκρόπιους ίδρυσε την εταιρεία Μπαουχάους (Bauhaus GmbH), γεγονός που επέτρεπε την εμπορική εκμετάλλευση προϊόντων Μπαουχάους, ενώ από τον Απρίλιο του 1927 λειτούργησε τμήμα αρχιτεκτονικής, υπό την εποπτεία του Χάνες Μέγερ. Το ύφος του Μπαουχάους και οι αρχιτέκτονες που δίδαξαν σε αυτή, επηρέασαν σημαντικά την έκθεση Die Wohnung (Η Κατοικία) που οργανώθηκε από την Deutscher Werkbund στη Στουτγκάρδη. Ένα σημαντικό συστατικό της έκθεσης αποτέλεσε το πρόγραμμα Weissenhof Siedlung, ένα σχέδιο ανέγερσης κατοικιών. Στις αρχές του 1928 ο Γκρόπιους υπέβαλε την παραίτησή του, ως διευθυντής της σχολής, επιλέγοντας να εργαστεί ως αυτόνομος αρχιτέκτονας. Περίπου την ίδια περίοδο αποχώρησαν επίσης οι Μοχόλι-Νάγκυ, Μπάγερ και Μπρόιερ, ενώ τη διεύθυνση της σχολής ανέλαβε ο αρχιτέκτονας Χάνες Μέγερ, μέχρι τον Αύγουστο του 1930.


Άποψη των κατοικιών των δασκάλων της σχολής του ΝτεσάουΥπό τη διεύθυνση του Μέγερ, προωθήθηκαν σημαντικές αλλαγές, τόσο στη λειτουργία της σχολής όσο και στις βασικές αρχές πάνω στις οποίες στηρίχθηκε. Ο Μέγερ υπήρξε υποστηρικτής της μαρξιστικής ιδεολογίας και αντιλαμβανόταν τη σχολή περισσότερο ως ένα κοινωνικό φαινόμενο. Το πρόγραμμα σπουδών της στράφηκε κατ' επέκταση στη μαζική παραγωγή, με σκοπό την ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών, εγκαταλείποντας τις αρχικές διακηρύξεις για μία ολιστική αντιμετώπιση των μορφών τέχνης. Το τμήμα αρχιτεκτονικής εξελίχθηκε σε έναν από τους κυριότερους τομείς της σχολής, όχι όμως σύμφωνα με τις αρχές που διατυπώθηκαν στο μανιφέστο του Γκρόπιους, αλλά περισσότερο ως ένα αυτόνομο τμήμα της σχολής Μπαουχάους. Ο Μέγερ προώθησε επίσης την είσοδο μαθητών που δεν διέθεταν απαραίτητα την απαιτούμενη κλίση στις τέχνες, θεωρώντας πως o ρόλος της σχολής ήταν η προσέλκυση περισσότερων ανθρώπων και η ενσωμάτωσή τους στην κοινωνία. Η προσήλωση του Μέγερ στις μαρξιστικές ιδέες και ο ισχυρός πολιτικός χαρακτήρας που αποκτούσε η σχολή, συνέβαλαν στην αποχώρησή του διευθυντή της, το 1930, και την αντικατάστασή του από τον Μις βαν ντερ Ρόε, που αποτελούσε επιφανές μέλος της γερμανικής αβαν-γκαρντ αρχιτεκτονικής. Ο βαν ντερ Ρόε επιχείρησε να συνδυάσει τον κοινωνικό χαρακτήρα της σχολής, τον οποίο παράλληλα περιόρισε, με υψηλά αισθητικά κριτήρια. Υπό τη διεύθυνσή του, απαγορεύτηκε κάθε είδους πολιτική δράση εκ μέρους των σπουδαστών, περιορίζοντας τους σκοπούς του προγράμματος σπουδών στη χειροτεχνική και καλλιτεχνική εκπαίδευση των μαθητών. Συνολικά, η σχολή στράφηκε κυρίως στην αρχιτεκτονική, ενώ τα εργαστήρια της έπαψαν να παράγουν οικονομικά εκμετάλλευσιμα προϊόντα, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση των σπουδαστών. Οι αποφάσεις και οι κατευθύνσεις που ακολούθησε ο βαν ντερ Ρόε έχουν γίνει αντικείμενο ανάμικτης κριτικής από τους ιστορικούς, ανάλογη με τις αντιλήψεις τους για την πορεία που έπρεπε να ακολουθήσει η σχολή Μπαουχάους.

Κάτω από έντονες πολιτικές πιέσεις, η σχολή του Ντεσάου έπαψε να λειτουργεί το 1932. Λειτούργησε εκ νέου στο Βερολίνο, με πρωτοβουλία του βαν ντερ Ρόε, μέχρι το καλοκαίρι του 1933, αυτή τη φορά ως ιδιωτικό «Ανεξάρτητο Εκπαιδευτικό και Ερευνητικό Ινστιτούτο». Η σχολή του Βερολίνου είχε διαφορετικό πρόγραμμα σπουδών, διάρκειας επτά εξαμήνων, που αποσκοπούσε στην εκπαίδευση των σπουδαστών πάνω σε κάθε τομέα της αρχιτεκτονικής. Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Αδόλφο Χίτλερ το 1933, σημειώθηκε η οριστική παύση λειτουργίας της σχολής Μπαουχάους. Το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα είχε αντιταχθεί στο Μπαουχάους σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του '20, καθώς το εκλάμβανε ως ένα μέτωπο κομμουνιστών, ειδικά επειδή πολλοί Ρώσοι καλλιτέχνες αναμίχθηκαν με αυτό. Ο Υπουργός Εσωτερικών και Εκπαίδευσης, Wilhelm Frick, υπήρξε ο πρώτος που κινήθηκε κατά των ρευμάτων της μοντέρνας τέχνης, που από το 1934 χαρακτηρίζονταν από το ναζιστικό καθεστώς ως «μη γερμανικά» Read more on this article...

Ουεσούϊον.

Ο Βεζούβιος είναι ένα βουνό-ηφαίστειο στις δυτικές ακτές της Ιταλίας και σε απόσταση 12 χλμ. από τη Νάπολη.

Πριν από την πρώτη του έκρηξη στα 79 μ.Χ., το θεωρούσαν σαν ένα απλό βουνό. Ο Στράβωνας μάλιστα λέει ότι το βουνό Ουεσούϊον (έτσι αποκαλεί το Βεζούβιο) ήταν σκεπασμένο με ωραίους αγρούς, εκτός από την κορυφή του, που ήταν επίπεδη, μαύρη και σκεπασμένη εδώ και κει και βγάζει το συμπέρασμα ότι το βουνό είχε πάρει φωτιά και είχε καεί, αλλά η φωτιά έσβησε, επειδή έλειπε το καύσιμο υλικό. Η πρώτη φοβερή έκρηξη του Βεζούβιου, που κατάστρεψε ολοκληρωτικά και εξαφάνισε μέσα στις λάβες της τρεις μεγάλες πόλεις, την Πομπηία, το Ηράκλειο και τις Σταβίες, έγινε στα 79 μ.Χ. Την έκρηξη την περιέγραψε ο Πλίνιος ο νεότερος, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής. Άλλες μεγάλες εκρήξεις έγιναν στα 1794, στα 1872 και στα 1906, που προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές και θανάτους πολλών ανθρώπων. Παρόλο τον κίνδυνο που διατρέχουν οι κάτοικοι και το ξέρουν, η περιοχή γύρω από το Βεζούβιο είναι πυκνά κατοικημένη, γιατί το ηφαιστειογενές έδαφος του βουνού είναι εξαιρετικά εύφορο.

Τη μορφή και τη διαμόρφωση που έχει σήμερα ο Βεζούβιος την πήρε μετά από την έκρηξη του 79 μ.Χ., αν και οι διάφορες εκρήξεις που έγιναν αργότερα προξένησαν μερικές μεταβολές στην όψη του. Έχει τρεις κορυφές: Την Σόμμα βόρεια, τον καθαυτό Βεζούβιο νότια και το Οτταγιάνο ανάμεσα. Σήμερα, ο καθαυτό Βεζούβιος έχει περιφέρεια βάσης 45 χιλιόμετρα και η διάμετρος του κρατήρα του είναι 570 μέτρα περίπου. Το ύψος του μεταβάλλεται μετά από κάθε ισχυρή έκρηξη και είναι σήμερα 1.180 μέτρα. Οι πλαγιές του βουνού είναι κατάφυτες από κήπους και αγρούς μέχρι ένα ορισμένο ύψος. Ιδιαίτερα ευδοκιμούν τα αμπέλια από αρχαιότατα χρόνια. Τα κρασιά του Βεζούβιου τα εκτιμούσαν ιδιαίτερα από τη Ρωμαϊκή εποχή και είναι περιζήτητο το θαυμάσιο κρασί «Λάκριμα Κρίστι» (Δάκρυα του Χριστού). Read more on this article...

Ηφαιστειακή Δραστηριότητα.

1570 ή 1573 μ.Χ.: Ηφαιστειακή έκρηξη οδηγεί στο σχηματισμό μικρού νησιού βορειοανατολικά της Παλαιάς Καμένης, το οποίο ονομάζεται Μικρή Καμένη.
23 Μαΐου 1707 - 14 Σεπτεμβρίου 1711 μ.Χ.: Έκχυση λάβας οδηγεί στον σχηματισμό δύο μικρών νησιών, τα οποία σύντομα ενώνονται και σχηματίζουν την Νέα Καμένη.
18 Μαΐου 1707: Σεισμική δραστηριότητα
21 Μαΐου 1707: Σεισμική δραστηριότητα
23 Μαΐου 1707: Εμφάνιση της ενός λευκού νησιού, 200 μέτρα δυτικά της Μικρής Καμένης.
23 Μαΐου 1707 έως 14 Ιουνίου 1707: Αύξηση του μεγέθους του λευκού νησιού.
5 Ιουνίου 1707: Εμφάνιση ενός μαύρου νησιού στα βόρεια του λευκού νησιού.
12 Ιουνίου 1707: Ένωση των δύο νησιών.
26 Ιανουαρίου 1866 - 15 Οκτωβρίου 1870 μ.Χ.: Έντονη ηφαιστειακή δράση που οδήγησε στον τριπλασιασμό της Νέας Καμένης.
3 έως 15 Φεβρουαρίου 1866: Δημιουργία του ηφαιστειακού κώνου του Γεωργίου, αρχικά ως μικρό ηφαιστειογενές νησί πλησίον της Νέας Καμένης, το οποίο στις 6 Φεβρουαρίου ενώθηκε με αυτήν. Το όνομα Γεώργιος δόθηκε προς τιμήν του Γεώργιου Α΄, τότε βασιλέα της Ελλάδας και αποτελεί μέχρι και σήμερα τον ψηλότερο σχηματισμό του νησιού.
13 έως 25 Φεβρουαρίου 1866: Αναδύθηκε, 400 μέτρα νοτιοδυτικά του θόλου του Γεωργίου, η νησίδα Αφρόεσσα, που πήρε το όνομα της από το ατμoημιολία Αφρόεσσα του πολεμικού ναυτικού που μετέφερε στο νησί την ελληνική επιστημονική επιτροπή για την παρακολούθηση των φαινομένων.Τον Μάρτιο του ίδιου έτους η Αφρόεσσα ενώθηκε με την Νέα Καμένη.
10 Μαΐου 1866: Αναδύθηκαν δύο νησίδες, οι οποίες ονομάστηκαν Νήσοι του Μαΐου, οι οποίες καταβυθίστηκαν αργότερα και σήμερα βρίσκονται γύρω στο ένα μέτρο κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Ένας αριθμός από περίπου 50 θερινές κατοικίες καθώς και δύο μικροί ναΐσκοι, ένας ορθόδοξος και ένας καθολικός, που βρίσκονταν πάνω στο νησί, καταβυθίστηκαν κατά την διάρκεια της δραστηριότητας αυτής.
Ανάμεσα στην ελληνική επιτροπή που παρακολούθησε την ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν ο Αναστάσιος Χρηστομάνος, ο οποίος τις μέρες που βρισκόταν στην Σαντορίνη προήχθη από υφηγητής σε καθηγητής της πειραματικής χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο λοχαγός του Μηχανικού και γεωλόγος Π. Βουγιούκας, ο πλοίαρχος Λεωνίδας Παλάσκας, ο καθηγητής Ηρακλής Μητσόπουλος και ο γερμανός αστρονόμος και διευθυντής του Αστεροσκοπείου Αθηνών Julius Schmidt.
Ανάμεσα στους ξένους που ήρθαν στο νησί για να παρακολουθήσουν την δραστηριότητα ήταν ο διάσημος ηφαιστειολόγος Φερδινάνδος Φουκέ με πολύ σημαντική συμβολή στην μελέτη των ηφαιστείων της Σαντορίνης, ο αρχαιοδίφης Φρανσουά Λένορμαν και ο Ιούλιος Βερν. Η Σαντορίνη αναφέρεται αργότερα στο βιβλίο του Ιουλίου Βέρν "20.000 λεύγες κάτω από την θάλασσα" και ήταν η έμπνευση για το βιβλιο "Η Μυστηριώδης Νήσος", όπου, μάλιστα, ο καπετάνιος Νέμο και το πλήρωμα του παρακολουθούν μια ηφαιστειακή έκρηξη.
11 Αυγούστου 1925 - 17 Μαρτίου 1928 μ.Χ.: Ηφαιστειακή δραστηριότητα που οδήγησε στην δημιουργία μικρού νησιού, της Δάφνης, μεταξύ της Μικρής και της Νέας Καμένης. Τελικά η νησίδα αυτή ενώθηκε με την Μικρή και με την Νέα Καμένη και τα τρία νησιά δημιούργησαν ένα ενιαίο σχηματισμό.
28 Ιούλιος 1925: Μικρή σεισμική δραστηριότητα.
11 Αυγούστου 1925 έως Ιανουάριος 1926: Δημιουργία της Δάφνης και ένωση της με την Μικρή και με την Νέα Καμένη, δημιουργώντας ένα ενιαίο σχηματισμό. Το όνομα Δάφνη προέρχεται από το όνομα του τορπιλοβόλου Δάφνη, του πρώτου πολεμικού πλοίου που έσπευσε στην περιοχή μετά την ηφαιστειακή έκρηξη.
Μάΐος 1926: Μικρές ηφαιστειακές εκρήξεις με μικρή ροή πυροκλαστικών υλικών.
23 Ιανουαρίου 1928 έως 17 Μαρτίου 1928: Δημιουργία του ηφαιστειακού θόλου Ναυτίλος, ανατολικά του κώνου της Δάφνης. Ο Θόλος αυτός σήμερα έχει καλυφθεί από λάβες κατοπινών εκρήξεων.
20 Αυγούστου 1939 - Αρχές Ιουλίου 1941 μ.Χ.: Τα σημάδια της επερχόμενης ηφαιστειακής δραστηριότητας ξεκίνησαν τον Μάϊο του 1939 με αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων σε όρμο που υπήρχε στο νησί και ονομαζόταν Όρμος του Αγίου Γεωργίου. Από τον Αύγουστο και μετά δημιουργήθηκαν οι ηφαιστειακοί θόλοι: Τρίτωνας, Κτενάς, Φουκέ (Fouqué), Νίκη, Ρεκ (Reck) και οι θόλοι Σμιθ (Smith).
20 Αυγούστου 1939: Ηφαιστειακή έκρηξη και απελευθέρωση λάβας, η οποία δημιούργησε τον θόλο Τρίτωνας, ο οποίος πήρε το όνομα του από τον Τρίτωνα, την θαλάσσια θεότητα.
Σεπτέμβριος 1939: Η ηφαιστειακή δραστηριότητα μετατοπίστηκε βορειοανατολικά και δημιουργήθηκε ο θόλος Κτενάς, ο οποίος πήρε το όνομα του από τον γεωλόγο Κωνσταντίνο Κτενά, αργότερα ιδρυτή της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Ελλάδος, που παρατηρούσε τις εκρήξεις. Η λάβα του Κτενά τελικά κάλυψε τον όρμο του Αγίου Γεωργίου και τον θόλο Τρίτωνας.
Νοέμβριος 1939 έως Ιούλιος 1940: Η ηφαιστειακή δραστηριότητα μετατοπίζεται ακόμα πιο βορειοανατολικά και δημιουργείται ο θόλος Φουκέ (Fouqué), από το όνομα του διάσημου ηφαιστειολόγου.
Ιούλιος 1940: Νότια του θόλου του Φουκέ εμφανίζονται δύο θόλοι, ο θόλος του Σμιθ (Smith), από το όνομα Αμερικάνου ηφαιστειολόγου, και ο θόλος του Ρεκ (Reck), από το όνομα του γερμανού γεωλόγου Hans Reck.
Τέλη Αυγούστου 1940: Ανοίγονται δύο κρατήρες, χωρίς, όμως, εκροή λάβας.
Νοέμβριος 1940 έως Ιούλιος 1941: Εμφανίζεται ο θόλος Νίκη, ο οποίος ονομάστηκε έτσι προς τιμήν των νικών του Ελληνικού Στρατού στο μέτωπο της Αλβανίας.
10 Ιανουαρίου 1950 - 2 Φεβρουαρίου 1950 μ.Χ.: Έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα που οδήγησε στο σχηματισμό του ηφαιστειακού θόλου Λιάτσικας στα ανατολικά του κρατήρα του Γεωργίου. Είχε προηγηθεί έντονη σεισμική δραστηριότητα από τον Αύγουστο του 1949. Ο θόλος πήρε το όνομα του από το όνομα του γεωλόγου Ν. Λιάτσικα που μελετούσε την δραστηριότητα. Read more on this article...

Νέα Καμένη.

Η Νέα Καμένη, "το ηφαίστειο" για τους ντόπιους, είναι ηφαιστειογενές νησί στο κέντρο της καλδέρας της Σαντορίνης, το οποίο άρχισε να δημιουργείται το 1570 (ή 1573), με την δημιουργία αρχικά της Μικρής Καμένης. Η έκταση του σήμερα είναι 340 εκτάρια και το ψηλότερο σημείο του είναι 127 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Υπάρχουν δύο αγκυροβόλια στο νησί, ο όρμος Ταξιάρχης, στα νοτιοανατολικά του νησιού, και ο όρμος Ερινιά στα βόρεια.

Διοικητικά ανήκει στο Τοπικό διαμέρισμα Θήρας του Δήμου Θήρας.

Η Νέα και η Παλαιά Καμένη έχουν ενταχθεί στο κοινοτικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000. Read more on this article...