Tuesday, September 25, 2007

Σολομωνικη.

Η Κλείδα του Σολομώντος ή απλά Σολομωνική είναι ένα γριμόριο (grimoire) βιβλίο μαγικών αφιερωμένο στον Βασιλιά Σολομώντα (όπως και πολλά άλλα). Τα γνωστά αντίγραφα δημιουργήθηκαν τον Μεσαίωνα ή και αργότερα. Το βιβλίο περιέχει πολλές παραγράφους και χωρία εμπνευσμένα από Ταλμουδικά κείμενα και από την Ιουδαϊκή Καμπάλα διδασκαλία.

Είναι πολύ πιθανό η Κλείδα του Σολομώντος να ενέπνευσε μεταγενέστερες εργασίες όπως το Lemegeton, επίσης γνωστό ως The Lesser Key of Solomon, αν και υπάρχουν πολλές διαφορές μεταξύ τους. Αυτό που μπορεί να οδήγησε στην δημιουργία του Lemegeton είναι οι κλητεύσεις και τα τελετουργικά του εξαγνισμού, ενώ λιγότερο σημαντικά ήταν τα ρούχα και τα μαγικά σύμβολα.

Πολλές εκδοχές της Κλείδας του Σολομώντος υπάρχουν, σε διάφορες μεταφράσεις, με μικρότερες ή μεγαλύτερες διαφορές. Οι περισσότερες είναι χειρόγραφες και χρονολογούνται γύρω στον 16ο ή 17ο αιώνα, αλλά ένα πρωτότυπο γραμμένο στα Ελληνικά υπάρχει ακόμη από τον 15ο αιώνα.


Κρίνοντας από το στυλ γραφής, οι πηγές του βιβλίου μπορούν να αναχθούν στον Μεσαίωνα. Πολλά βιβλία που ήταν αφιερωμένα στον Βασιλιά Σολομών γράφτηκαν στην χρονική περίοδο από το 1000 έως το 1453, που ήταν υπονομευμένη από τους Σταυροφόρους και την επιρροή που είχε η επαφή με τους Ιουδαίους καμπαλιστές και τους Άραβες αλχημιστές πάνω στους Ευρωπαίους μάγους και δαιμονολόγους.

Αντίθετα από τα άλλα βιβλία, η Κλείδα του Σολομώντος δεν αναφέρει τα 72 πνεύματα που έκλεισε ο Σολομών σε ένα μπρούτζινο αγγείο, όπως αναφέρουν η Pseudomonarchia Daemonum (16ος αιώνας) και το Lemegeton σφραγίδα του δαίμονα (17ος αιώνας). Αυτό που η Κλείδα του Σολομώντος περιγράφει, δεν είναι η εμφάνιση ή η δουλειά κάποιου δαίμονα, αλλά μόνο τα απαραίτητα σκίτσα για να προετοιμάσει τον αναγνώστη για το κάθε μαγικό πείραμα.

Η Κλείδα του Σολομώντος, χωρισμένη σε δύο βιβλία, περιέχει κλητεύσεις και επικλήσεις για να καλέσεις πνεύματα νεκρών (κατά προτίμηση στην μάχη) και πνεύματα από την Κόλαση (δεν ξεκαθαρίζεται αν θα είναι δαίμονες ή τιμωρημένες ψυχές, αλλά γίνεται κατανοητό από τον στόχο των κειμένων ότι τα πνεύματα αυτά είναι δαίμονες). Και για να προστατευτεί ο επικαλεστής (καλούμενος και ως εξορκιστής στο βιβλίο) από αυτούς και από μια πιθανή προσπάθεια δαιμονισμού υπάρχουν κατάρες για να υποχρεώσουν τα απρόθυμα πνεύματα να υπακούσουν.

Το βιβλίο περιγράφει πώς να ετοιμάσεις το μελάνι για να ζωγραφίσεις τα μαγικά σύμβολα, που είναι απαραίτητα για τα πειράματα που ο μάγος είναι έτοιμος να πραγματοποιήσει, χρησιμοποιώντας αίμα ζώου αναμεμιγμένο με άλλες ουσίες. Όλες οι ουσίες που χρειάζονται για τα μαγικά σκίτσα και τα amulets περιγράφονται λεπτομερώς, καθώς επίσης και ο τρόπος εξαγνισμού και προετοιμασίας.

Ο επικαλεστής πρέπει να περάσει από ένα είδος εξαγνισμού και κάθαρσης πριν εκτελέσει ένα απαιτητικό μαγικό πείραμα. Όλες οι διαδικασίες, τα τελετουργικά, τα ρούχα, τα χρώματα κ.α. αναφέρονται λεπτομερώς μέσα στο βιβλίο.

Σύμφωνα με την Κλείδα του Σολομώντος διάφορα ζώα πρέπει να θυσιαστούν ως προσφορές στα καλούμενα πνεύματα, απαραίτητη συνθήκη που είναι όμως κοινή σε μεσαιωνικά βιβλία "μαύρης μαγείας". Το βιβλίο περιέχει οδηγίες για να εξασκηθεί ο αναγνώστης σε νεκρομαντεία, πειράματα αορατότητας, να προκαλέσει κακό σε άλλους, κτλ, και την ζωδιακή εποχή που είναι κατάλληλη για κάθε μαγικό πείραμα. Όλα τα αναγκαία μαγικά όργανα που χρειάζονται για την εκτέλεση περιγράφονται με πολλές λεπτομέρειες, συμπεριλαμβανομένου και τον τρόπο εκτέλεσής τους.

Καλό θα ήταν, ο επίδοξος μάγος να δηλώσει ότι ενεργεί ελεύθερος και ανεξάρτητος από την επιρροή του Κακού πριν προσπαθήσει να εκτελέσει κάποιο πείραμα που περιέχεται στο βιβλίο (πολλά από αυτά είναι για να προκαλέσεις κακό), και να επικαλεστεί την προστασία του Θεού.
Read more on this article...

Thursday, September 20, 2007

Δυο καλλιτεχνες.

Αλήθεια δεν είναι δύσκολο για Έλληνες καλλιτέχνες (που ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιφέρεια) να δημιουργήσουν ένα έργο που θα κοσμεί την είσοδο του κοινοβουλίου; Αυτή η αναγνώριση δε σας ανοίγει τα φτερά για διεθνή καριέρα;

Μακάρι να γίνει όπως το λέτε. Γιατί πράγματι είναι δύσκολο να κάνεις τέχνη στην επαρχία και αυτό το έχουμε διαπιστώσει. Θεωρούμε όμως ότι η γενέθλια γη του καθενός μας είναι η πρωταρχική πηγή της έμπνευσής του. Ίσως αν πηγαίναμε να ζήσουμε σε μια πολυάσχολη πόλη να μην μπορούσαμε να δημιουργήσουμε, παρά τα οφέλη των επαφών και της προβολής που ενδεχομένως θα είχαμε.

Και είναι όντως πολύ τιμητικό πρώτα-πρώτα για τη χώρα που το Κοινοβούλιο αποφάσισε να διακοσμήσει την είσοδό του με κάτι που θα μείνει εκεί για πάντα να θυμίζει την Ελλάδα και ακολούθως για μας, που επιλέχθηκε η δική μας πρόταση ανάμεσα σε πολλές άλλες, ακόμα και ομοειδείς όπως μάθαμε μετά.

Από πότε ασχολείστε με τη γλυπτική; Αν δεν κάνω λάθος και οι δυο ακολουθήσατε διαφορετικές σπουδές αλλά σας… κέρδισε η τέχνη.

" Τις ιδέες τις επεξεργαζόμαστε μαζί και επέρχεται τέτοια ζύμωση που στο τέλος δεν μπορούμε να πούμε ποιος είχε την ιδέα αρχικά και ποιος τη διαμόρφωσε τελικά "

- μαζί και στην τέχνη Έχετε δίκιο, το μικρόβιο βλέπετε! Μάθαμε πολύ νωρίς, -σε ηλικία που ακόμα τα παιδιά παίζουν- τα μυστικά της κατεργασίας του μετάλλου από τον πατέρα μας. Ο πατέρας μας, Πόντιος πρόσφυγας απ' την Τραπεζούντα, τα είχε διδαχτεί κι εκείνος από το δικό του πατέρα και πάει λέγοντας. Τελειώνοντας λοιπόν τις σπουδές μας και έχοντας κτήμα μας πια την τεχνική, αρχίσαμε να πειραματιζόμαστε και να ψαχνόμαστε.

Μια μέρα λοιπόν, ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, που είναι πολύ καλός φίλος, είπε «γιατί δε φτιάχνετε ένα γλυπτό;» Ξέρετε τώρα, εμείς μέχρι τότε θεωρούσαμε γλυπτική τα αγάλματα από μάρμαρο, σαν του Πραξιτέλη και του Χαλεπά. Φτιάξαμε λοιπόν, έτσι σαν παιχνίδι, το πρώτο μας γλυπτό- ένα κόκορα με κομμάτια από μια παλιά μηχανή, το έχουμε ακόμη.

Από τότε άνοιξε η μαγική πόρτα. Όπως έχουμε πει και παλιότερα, η σχέση μας με την γλυπτική ήταν μια σχέση που ξεκίνησε για αστείο και κατέληξε στο γάμο.

Δουλεύετε πάντα μαζί, σε ιδέες που έχουν κι οι δυο και με τι υλικά;

Ήμασταν πάντα πολύ δεμένοι σαν αδέρφια- λόγω νοοτροπίας της οικογένειας, λόγω της μικρής διαφοράς ηλικίας, ποιος ξέρει; Πάντως συνηθίσαμε να συνυπάρχουμε στη δουλειά κι αυτό είναι καλό γιατί συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλο. Ας πούμε π.χ. ο ένας έχει ιδιαίτερη κλίση στο σχέδιο, ο άλλος στη σφυρηλάτηση κι έτσι όπου ο ένας υστερεί ο άλλος μπορεί να βοηθήσει.

Τις ιδέες τις επεξεργαζόμαστε μαζί και επέρχεται τέτοια ζύμωση που στο τέλος δεν μπορούμε να πούμε ποιος είχε την ιδέα αρχικά και ποιος τη διαμόρφωσε τελικά. Όσον αφορά τα υλικά, αυτό που κυριαρχεί στη δουλειά μας είναι το μέταλλο και το γυαλί. Χρησιμοποιούμε όμως τα πάντα, ξύλο, πολυεστέρα, νέον, πλεξιγκλάς, οτιδήποτε. Ενδεικτικά, πέρυσι φτιάξαμε ένα έργο με τίτλο «Σώμα και ψυχή» που περιείχε και μια οθόνη τηλεόρασης η οποία έπαιζε ένα βίντεο με θάλασσα.

Από πού αντλείτε τα θέματά σας; Είναι συνήθως ποιας κλίμακας και που βλέπουμε κυρίως τα έργα σας;

Μέχρι τώρα έχουμε ασχοληθεί πολύ με τη μυθολογία και την αρχαιότητα γενικότερα αλλά και με θέματα οικολογικού προβληματισμού, όπως τα Δέντρα που ήταν ένα σχόλιο αναφορικά με την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Έχουμε επίσης στο ενεργητικό μας έργα εμπνευσμένα από τον κόσμο της φυσικής, όπως οι Υπερχορδές και τα ΒΙΟ.ΤΟΠΙΑ. Δε μας αρέσει όμως να βάζουμε στεγανά. Τα πάντα μπορεί –και πρέπει- να αποτελούν έμπνευση για έναν καλλιτέχνη.

Read more on this article...

Friday, September 14, 2007

Βλαβερες συνεπειες.

Τελευταία έγινε μεγάλος θόρυβος, όσον αφορά τα φύλλα ελιάς. Ακούστηκαν απόψεις ότι τα φύλλα ελιάς είναι επικίνδυνα, προκαλούν αλλεργίες και εμετούς. Η προτροπή που επαναλαμβανόταν πολλές φορές ήταν να μην διακόψουν οι ασθενείς την θεραπεία της επίσημης Ιατρικής (χημειοθεραπεία και ακτινοβολίες). Είναι τα πράγματα όντως έτσι;

Πριν πάρει οποιοσδήποτε μια θέση υπέρ ή εναντίον των φύλλων της ελιάς, μετά από ήρεμη και νηφάλια κρίση, πέρα από κραυγές και δογματισμούς, κατηγορίες και τσαρλατανισμούς και άλλα ηχηρά παρόμοια, πρέπει να σταθμίσει ορισμένα δεδομένα. Να απαντήσει σε κάποια επιχειρήματα και γεγονότα και έπειτα να εκφέρει την κρίση του.


 

Δεδομένο 1ο. Ο Γερμανός Otto Warburg τιμήθηκε με δύο βραβεία Νόμπελ . Οι περισσότεροι γιατροί τον αγνοούν, αν και ξέρουν τον μαθητή του Krebs, διδάσκονται τις ανακαλύψεις του Krebs. Αποκαθηλώνουν τον δάσκαλο και τιμούν τον μαθητή. Δεν έχουν τιμηθεί πολλοί με δύο βραβεία Νόμπελ. Μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Γιατί έδωσαν στον Warburg 2 Νόμπελ; Μαντεύετε την απάντηση. Για την ανακάλυψη μιας βασικής αιτίας του καρκίνου. Ο Warburg ανακάλυψε και απέδειξε, κάτι πολύ σημαντικό. Χωρίς να χρησιμοποιήσω την ιατρική ορολογία κι όσο είναι δυνατό να το αναφέρω με απλό τρόπο, για να καταλάβει ο κόσμος. Τα καρκινικά κύτταρα καταβροχθίζουν σάκχαρο σε ποσότητες δέκα έως δεκαπέντε φορές μεγαλύτερες από το φυσιολογικό. Το σάκχαρο που καταναλώνεται από τα καρκινικά κύτταρα, παράγεται κυρίως από το συκώτι ενώ τα φυσιολογικά κύτταρα χρησιμοποιούν γλυκόζη που παίρνουν από τις τροφές.

Το γαλακτικό οξύ ένα υποπροϊόν της όλης διαδικασίας βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα 10 φορές και περισσότερο, απ' ότι στα υγιή κύτταρα. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε μια ανισορροπία της σχέσης οξέων και αλκαλίων (χαμηλό PH) και στέρηση του οξυγόνου. Καθώς τα καρκινικά κύτταρα έχουν PH γύρω στο 5 και η οξύτητα αυξάνει, είναι πολύ δύσκολο στα κύτταρα αυτά να αναπνεύσουν κανονικά. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να υπάρξουν σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο. Η ζωή χωρίς οξυγόνο ή αναεροβίωση των καρκινικών κυττάρων είναι ένας κανόνας χωρίς καμία εξαίρεση δήλωνε ο Warburg.


 

Όλα τα κανονικά κύτταρα έχουν μια απόλυτη ανάγκη για οξυγόνο αλλά τα καρκινικά κύτταρα ζουν με τη ζύμωση της ζάχαρης. Ο Warburg απέδειξε την θεωρία του, που του απέφερε τα 2 βραβεία Νόμπελ, όταν πήρε κανονικά κύτταρα από ένα έμβρυο και τα ανάγκασε να μεγαλώσουν χωρίς οξυγόνο. Πήραν όλα τα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων. Αυτό σημαίνει πως τα κανονικά κύτταρα μπορούν να μετατραπούν σε καρκινικά κύτταρα αλλάζοντας απλά μια μεταβλητή. Το οξυγόνο. Το χαμηλό PH και η ανάγκη καταβρόχθισης τεράστιας ποσότητας σακχάρου είναι τα άλλα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων όπως και η επιτυχής άμυνα τους στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού. Σ' όσους κατηγορούν τα φύλλα της ελιάς τίθεται το απλούστατο ερώτημα.

Συμφωνούν Ναί ή Όχι με τη θεωρία του Warburg; Του έδωσαν άραγε λανθασμένα τα 2 βραβεία Νόμπελ; Η απάντηση έχει πολύ μεγάλη σημασία.


 

Δεδομένο 2ο. Υπάρχει ο τομογράφος εκπομπής ποζιτρονίων (PET). Μηχάνημα εξαιρετικά ακριβό. Υπερτερεί σημαντικά έναντι της κλασσικής αξονικής και μαγνητικής τομογραφίας, γιατί μπορεί να δείξει καρκινικές βλάβες σε περιοχές που στην απλή αξονική φαίνονται καθαρές. Μια εξέταση με PET κοστίζει 40 φορές πιο ακριβά από την αξονική τομογραφία. Απ' όσο γνωρίζω ελάχιστοι τομογράφοι εκπομπής ποζιτρονίων υπάρχουν στην Ελλάδα και κατά 99% χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο.

Πώς λειτουργούν; Ο ασθενής παίρνει ραδιενεργή γλυκόζη σεσημασμένη με ειδικό ραδιοφάρμακο και χρησιμοποιώντας το PET με ειδικό αξονικό τομογράφο μπορούνε να δούμε σε ποια σημεία του σώματος πηγαίνει αυτή και έτσι να εντοπίσουμε τις περιοχές αυξημένης κατανάλωσης ζάχαρης πολύ πριν αυτές φανούν σε οποιαδήποτε άλλη εξέταση. Όπου απορροφάται περισσότερη ζάχαρη υπάρχει και υποψία όγκου. Σημειωτέον ότι ο PET θεωρείται η πιο προχωρημένη τεχνολογικά εξέταση διαγνώσεως καρκίνου αλλά και μεταστάσεων. Αν δεν είναι σωστός ο Warburg, πως χρησιμοποιούμε τις αρχές του περί αυξημένης κατανάλωσης ζάχαρης των καρκινικών κυττάρων στο PET; Γιατί δεν λέμε στους ασθενείς, που δεν γνωρίζουν τίποτα απ' όλα αυτά, να απορρίψουν τελείως τις πατάτες, τα αναψυκτικά, τα γλυκά κ.λ.π. που προσφέρουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης στα τρελά για ζάχαρη καρκινικά κύτταρα; Βλέπουμε λοιπόν ότι εφαρμόζουμε τις αρχές του Warburg στη διαγνωστική πρακτική αλλά από την άλλη μεριά δεν πληροφορούμε τον κόσμο για τη σωστή διατροφή και μια βασικότατη αιτία του καρκίνου.


 

Δεδομένο 3ο. Η κα. Αποστολοπούλου (η γνωστή ερευνήτρια από την Αυστραλία) βρήκε το εμβόλιό της για τον καρκίνο από μόρια ζάχαρης. Αν αληθεύει η πληροφορία αυτή, γιατί το ιατρικό κατεστημένο την έδιωξε;


 

Δεδομένο 4ο. Η LDH (γαλακτική αφυδρογενάση) και ειδικά τα ισοένζυμά της (υπάρχουν 5 κατηγορίες ισοενζύμων) είναι ανεβασμένα σε περιπτώσεις καρκίνου .Στους περισσότερους καρκίνους ένα μέχρι τρία ισοένζυμά ( LD2,LD3,LD4) είναι συχνά αυξημένα .Συχνά η αύξηση της LD3,είναι η πρώτη ένδειξη για την παρουσία καρκίνου. Η LD3 αυξάνεται σε προχωρημένο καρκίνο και κακοήθες λέμφωμα και μειώνεται μετά από επιτυχή θεραπεία. Γιατί δεν ξέρει ο κόσμος για την LDH και τα ισοένζυμά της; Τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια τα ξέρουν οι πάντες. Γιατί αποκρύπτεται από τον κόσμο; Μήπως η δίαιτα ομαλοποιεί μόνη της την LDH και τα ισοένζυμά της; Μήπως η LDH και τα ισοένζυμά της επηρεάζονται από τη ζάχαρη;


 

Δεδομένο 5ο. Αν μία βασική ιδιότητα ταυ καρκινικού κυττάρου είναι η καταβρόχθιση ζάχαρης (όπως δείχνει το PET) και η έλλειψη οξυγόνου, τότε η θεραπεία είναι τα πικρά. Αν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και τεράστιες ποσότητες γαλακτικού οξέος, οι τροφές που περιέχουν οξυγόνο είναι η θεραπεία. Αν το PH είναι το πρόβλημα, τότε οι αλκαλικές τροφές, το αντίθετο του όξινου PH, λύνει το πρόβλημα.


 

Δεδομένο 6ο. Τα φύλλα της ελιάς είναι πολύ πικρά. Έχουμε απορρίψει σαν κοινωνία την πικρή γεύση. Μοναδικό κριτήριο είναι η ευχαρίστηση, η ηδονή του λάρυγγα. Πηγαίνουμε ενάντια στη φύση. Τα φύλλα της έχουν χλωροφύλλη. Τι κάνει η χλωροφύλλη στα φυτά; Μήπως συμμετέχει στη διαδικασία παροχής οξυγόνου στα φυτά; Επιπλέον τα φύλλα της ελιάς περιέχουν τεράστιες ποσότητες ασβεστίου και σιδήρου όπως δήλωσε και ο πρόεδρος των γιατρών Δημόσιας Υγείας κ. Τσαντήρης.

Οποιοσδήποτε γεωπόνος ξέρει πως στο όξινο PH του εδάφους (PH 0-7 όξινο, PH 7 ουδέτερο, PH 7-14 αλκαλικό), το ασβέστιο διορθώνει την αλκαλικότητα του εδάφους. Αν έχει όξινο PH το έδαφος π.χ. 5 ρίχνουμε ασβέστιο και γίνεται ουδέτερο. Το ίδιο γίνεται και στον άνθρωπο. Το ασβέστιο φτιάχνει το PH που στα καρκινικά κύτταρα είναι όξινο. Η τεράστια ποσότητα ασβεστίου των φύλλων της ελιάς (770 mg στα 100 γραμμάρια) είναι εύκολα απορροφήσιμη και διορθώνει βαθμιαία την όξινη κατάσταση των καρκινικών κυττάρων. Η πικρή γεύση, η χλωροφύλλη, το ασβέστιο, η eleupeine και άλλες ίσως άγνωστες ουσίες επιδρούν με την τεράστια παροχή οξυγόνου, στη διόρθωση του PH και την κατάργηση της ανάγκης για ζάχαρη.

Αν όμως παράλληλα με τα φύλλα ελιάς καταναλώνει ο ασθενής γλυκά, αναψυκτικά, πατάτες, κ.τ.λ., δηλαδή ακατάλληλες τροφές, η αγωγή καθίσταται χωρίς νόημα. Αυτό τόνιζε ο γιατρός Λαμπρόπουλος. Θα βγουν λοιπόν κάποιοι από τα παράθυρα της τηλεόρασης και θα κατηγορούν τα φύλλα ελιάς χωρίς να έχουν εφαρμόσει ακριβώς τη δίαιτα, τρώγοντας κρέας και ζάχαρη, αγνοώντας τις ουσιαστικές ιδιότητες των φύλλων της ελιάς το οξυγόνο, το ασβέστιο και την πικρή καταπληκτική γεύση που τόσο μας λείπει. Άλλωστε από παλιά το πικρό ταυτιζόταν με το φάρμακο. Από πού παίρνει σήμερα ο άνθρωπος πικρές τροφές για να καταπολεμήσει την ακόρεστη μανία των καρκινικών κυττάρων για ζάχαρη; Μήπως είναι λάθος το PET που βασίζεται στην αρχή της σεσημασμένης γλυκόζης;


 

Δεδομένο 7ο. Επειδή υπάρχουν πολλοί δύσπιστοι και η αλήθεια σκόπιμα κρύβεται από τις φαρμακευτικές εταιρείες, θα πρέπει να απαντήσει ο οποιοσδήποτε επιθυμεί στο εξής ερώτημα που έχει άμεση σχέση με τα φύλλα της ελιάς και τη λειτουργία τους: Γιατί δεν παθαίνουμε καρκίνο του λεπτού εντέρου; Έχουμε ακούσει για καρκίνους του παχέος εντέρου. Γιατί πολύ σπάνια έχουμε καρκίνους του λεπτού εντέρου; Ποιες είναι οι ουσίες που εμποδίζουν την εμφάνιση καρκίνου στο λεπτό έντερο; Η αλκαλικότητα; Αλκαλικό PH ή άλλη αιτία; Καλείται ο οποιοσδήποτε κατήγορος των φύλλων της ελιάς να απαντήσει. Μήπως εδώ κρύβεται το μυστικό;


 

Δεδομένο 8ο. Χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. Επικίνδυνα τα φύλλα της ελιάς .Ακολουθήστε τη θεραπεία σας φώναζαν σε όλους τους τόνους οι ειδικοί. Είναι αλήθεια κομπογιαννίτης ο Watson νομπελίστας -ναι αυτός που ανακάλυψε το DNA - όταν δήλωνε πως η χημειοθεραπεία και οι ακτινοβολίες είναι ένας σωρός σκ....; Γιατί αποκρύπτεται αυτή η δήλωση του Watson; Μήπως είναι τσαρλατάνος ο L. Pauling με 2 βραβεία Νόμπελ όταν δήλωνε "θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι πως ο πόλεμος κατά του καρκίνου είναι σε μεγάλο βαθμό απάτη". Το ακούτε. ΑΠΑΤΗ. Είναι άραγε τσαρλατάνοι αυτοί οι 2 επιστήμονες που εναντιώνονται στις χημειοθεραπείες και στις ακτινοβολίες. Και τι να κάνουμε αναρωτιέται ο κόσμος. Οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοβολίες είναι αναγκαίο κακό. Θα πεθάνω, αλλά θα έχω ποιότητα στη ζωή μου. Έτσι άλλωστε μου λένε. Βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Ένας καρκινοπαθής μπορεί να ζήσει περισσότερο και καλύτερα, αν δεν κάνει θεραπεία. Αυτό είναι το συμπέρασμα του καθηγητή της ιατρικής Χάρτιν Τζόουνς και άλλες τρεις μελέτες ερευνητών υποστηρίζουν αυτή τη θέση η οποία δεν έχει αντικρουσθεί ΠΟΤΕ. Ο Τζόουνς δήλωσε σε συνέδριο της Αμερικανικής αντικαρκινικής εταιρείας ότι οι ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε καμιά αγωγή δεν πεθαίνουν νωρίτερα από τους ασθενείς στους οποίους εφαρμόζεται η ορθόδοξη αγωγή. Άλλωστε και στο τεύχος του Lancet της 13ης Απριλίου του 1991 ο Α. Μπρέιβμαν κάνει έκκληση για ένα περιορισμό του όλου χημειοθεραπευτικού τομέα. Τι είναι άλλωστε η παρηγορητική θεραπεία; Ξέρω πως ο ασθενής θα πεθάνει αλλά του κάνω χημειοθεραπεία για να υπάρξει δήθεν ποιότητα ζωής χωρίς να ελπίζω στην θεραπεία του. Για διατροφή βέβαια κουβέντα. Άλλωστε δεν διδάσκεται στις ιατρικές σχολές.

Έχουν άραγε λάθος πολλοί Γερμανοί ογκολόγοι – όπως έγραψε ο Der Spiegel – που με θάρρος δήλωσαν πως οι ίδιοι αν πάθαιναν καρκίνο, δεν θα έκαναν ποτέ χημειοθεραπεία; Μόνο για το μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα υπάρχουν δεδομένα που δείχνουν βελτίωση και η βελτίωση αυτή φτάνει στο χρονικό διάστημα των 3 μηνών. Στους καρκίνους του μαστού, του εντέρου, των πνευμόνων που πεθαίνουν οι περισσότεροι δεν ανταποκρίνονται. Στους μεγάλους όγκους – πρέπει να ξέρει το κοινό- εμφανίζει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Η χρήση της χημειοθεραπείας τη στιγμή που έχει ελάχιστες πιθανότητες να αποδειχθεί αποτελεσματική είναι στην καλύτερη περίπτωση βλακεία και στη χειρότερη έγκλημα λέει ο γιατρός Άτκινς και όμως μας λένε να συνεχίσουμε αυτές τις θεραπείες.

Ένας λόγος είναι ο οικονομικός. Το κύκλωμα του καρκίνου που έχει τζίρο 10 τρις ετησίως, θα καταρρεύσει αυτόματα. Αυτό το σύστημα που δηλώνει "δεν μπορούμε να σε θεραπεύσουμε, σου προξενούμε εμετούς, χάσιμο στα μαλλιά, τα μαρτύρια της αλεπούς στον κάθε κακόμοιρο άνθρωπο που πέφτει στα νύχια του, τονίζει να μη δοκιμάσει ο καρκινοπαθής καμιά άλλη αγωγή". Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν "φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες" διότι τα δώρα τυφλώνουν τους οφθαλμούς της σκέψης. Ζούμε σ' ένα "αγνό κόσμο" και οι πιο αθώες εταιρείες είναι οι φαρμακευτικές μιας και δεν λαδώνουν ποτέ. Δεν υπάρχουν δωρεάν συνέδρια, δεν υπάρχουν παροχές στους γιατρούς, δεν υπάρχουν ιατρικοί επισκέπτες, ο καρκίνος είναι η πιο ιάσιμη ασθένεια σήμερα με τις χημειοθεραπείες , όπως δήλωσε ο Vita διάσημος καρκινολόγος.

Ο λόγος λοιπόν είναι απλός. Τα κότερα, οι βίλες και οι παροχές απειλούνται. Θα αφήσουν οι καρχαρίες το χυμό από τα φύλλα ελιάς; Όπως έγραψε η εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" ο καθηγητής Ευάγγελος Μιχελάκης βρήκε ένα υπερόπλο κατά του καρκίνου, ένα φθηνό φάρμακο το DCA που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια. Αυτό ενεργεί στα μιτοχόνδρια, τους δίνει οξυγόνο και διορθώνει το PH. Βρίσκεται δηλαδή προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο καθηγητής βασίζεται στη θεωρεία του Warburg αλλά ανησυχεί για τις φαρμακευτικές εταιρείες. Θα τον αφήσουν αναρωτιέται δημόσια (ΤΟ ΒΗΜΑ, Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007, σελ. Α9); Εσείς τι λέτε;


 

Μελέτες: Δεν υπάρχουν μελέτες για τα φύλλα της ελιάς φωνάζουν. Ο καθηγητής παθολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Σ. Καραγιαννόπουλος βασιζόμενος σε πλήθος μελετών, αναφέρει πως το σελήνιο – είναι ένα ιχνοστοιχείο όπως ο σίδηρος – είναι αντικαρκινικό. Έχετε μήπως δει κανένα γιατρό να το χορηγεί στους ασθενείς του; Πείτε το μου για να σας πω μπράβο. Η Κίνα πραγματοποίησε μελέτη σε 300.000 άτομα μαζί με το Πανεπιστήμιο Cornel των ΗΠΑ σχετικά με το σελήνιο επί 10 έτη. Είδατε τη μελέτη δημοσιευμένη πουθενά; Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Το σελήνιο προλαβαίνει τον καρκίνο και βοηθάει τη θεραπεία του στο αρχικό στάδιο μαζί με βιταμίνη Ε. Η μελέτη του καθηγητή Μιχελάκη που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Cancer Cell θα ανοίξει το δρόμο προς χρησιμοποίησή του ή θα θαφτεί και αυτό προς δόξα της χημειοθεραπείας; Βέβαια και το κράτος πληρώνει πολλά λεφτά στις φαρμακοβιομηχανίες, μπαίνει μέσα, χρωστάμε παντού μας λένε, δεν δίνει λεφτά στους εργαζόμενους αλλά τα φάρμακα για τις χημειοθεραπείες πάντοτε υπάρχουν και μάλιστα δωρεάν.


 

Συμπέρασμα: Όπως δήλωσε και καθηγητής χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών τα φάρμακα για τον καρκίνο υπάρχουν, αλλά δεν τα αφήνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες να βγουν στην επιφάνεια. Ο Πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας τον Ιούνιο του 2004 έκανε την εξής δήλωση: "Μία φίλη μου είχε καρκίνο και είχε διάρκεια ζωής για 2 μήνες. Ακολούθησε την θεραπεία του Max Gerson και τώρα έπειτα από 8 χρόνια είναι τελείως καλά. Πρέπει να προσεχθεί αυτή η θεραπεία". Δήλωσε τίποτα άσχημο αυτός ο άνθρωπος; Είπε μόνο την εμπειρία του.

Όμως το κατεστημένο δεν τα θέλει αυτά. Απειλείται. Οι οικονομικοί λόγοι που είπαμε… Τι χρησιμοποιεί ο Max Gerson; Μόνο 8 ποτήρια πράσινους χυμούς καθημερινά και αυστηρή διατροφή. Δεν θεράπευσε αποδεδειγμένα χιλιάδες ανθρώπους; Μάλιστα 50 περιπτώσεις με τα ιστορικά τους, ακτινογραφίες κ.τ.λ. τις παρουσίασε ενώπιον του Κογκρέσου. Όπως είπαμε η χλωροφύλλη δίνει οξυγόνο στον οργανισμό και πολλά ένζυμα και αυτά έκαναν καλά τους καρκινοπαθείς. Γιατί κυνηγήθηκε αυτός ο υπέροχος άνθρωπος; Γιατί δεν ξέρει τίποτα ο πολύς κόσμος, γι' αυτόν τον οποίο ο Α. Σβάιτσερ, νομπελίστας, που θεραπεύτηκε από τον Gerson τον θεωρεί μια από τις μεγαλύτερες ιδιοφυίες του 20ου αιώνα;

Η γυναίκα του προέδρου της Αγγλικής Βουλής πως θεραπεύτηκε μόνο με τη θεραπεία του Gerson; Ο χυμός των φύλλων της ελιάς έχει πολύ περισσότερα θεραπευτικά συστατικά από τους χυμούς πράσινων φυτών που χρησιμοποιούσε ο Gerson και ειδικά ένζυμα που βοηθούν την πέψη των καρκινοπαθών η οποία έχει διαταραχθεί.

Το συκώτι κρύβει το μυστικό της πρόληψης και θεραπείας του καρκίνου. Αυτό πίστευε και ο βραβευμένος με Νόμπελ Δρ. Ζέντ Γκιόργκι. Και ο λόγος είναι απλός. Το συκώτι παράγει την χολή. Θέλει πικρές ουσίες για να λειτουργήσει και τα φύλλα της ελιάς έχουν μια πικρή, ιαματική γεύση. Τα πειράματα του Γκιόργκι ήταν εντυπωσιακά στην καταστολή καρκίνων με την λειτουργία του συκωτιού. Γιατί κρύβονται ακόμα και από τους γιατρούς;


 

Πρέπει να τιμούμε και να ευχαριστούμε τους γιατρούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα θέσουμε μεγάλα ερωτήματα που βασανίζουν τον κάθε άνθρωπο που αντιμετωπίζει τον καρκίνο. Δεν θα μπορέσουν οι φαρμακευτικές εταιρείες να καταπνίξουν και να κρύψουν την αλήθεια αιώνια. Η αλήθεια είναι σαν το ελατήριο. Την πιέζεις, την πιέζεις αλλά κάποια στιγμή πετάγεται με δύναμη. Αυτή η στιγμή ήρθε. Ένας και η αλήθεια είναι η πλειοψηφία. Οι φαρμακευτικές εταιρείες βασανίζουν τον κόσμο με το φόβο. Ο φόβος σταματάει το μυαλό να λειτουργεί κανονικά. Η αλήθεια ελευθερώνει. Νικάει το φόβο. Κάνε τη χημειοθεραπεία σου. Τώρα. Χάθηκες. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.

Χωρίς φόβο, ας σκεφτούμε γιατί όλες αυτές τις πληροφορίες τις κρύβουν και ας ψάξουμε για μόνιμες εναλλακτικές αγωγές. Οι New York Times αναφέρουν τον De Andrew Weil ως τον πιο γνωστό γιατρό της Αμερικής. Αυτός ο καθηγητής Ιατρικής αναφέρει την ύπαρξη κλινικών για πλουσίους με €35.000 την εβδομάδα όπως και για θεραπευμένους από τον καρκίνο. Οι πλούσιοι έχουν τις κλινικές τους. Ο Ρήγκαν είχε καρκίνο κακοηθεστάτης μορφής και έγινε καλά με Carnivora, ένα φυτικό σκεύασμα από την Γερμανία όπως είχε γραφτεί, χωρίς ποτέ να διαψευσθεί. Η θεραπεία Moerman στην Ολλανδία είναι η μόνη εναλλακτική θεραπεία του καρκίνου με διατροφή που έχει αναγνωρισθεί από το Ολλανδικό κράτος. Έχει μεγάλα ποσοστά επιβίωσης στα αρχικά στάδια. Οι Ελβετικές κλινικές ακολουθούν επίσης θεραπευτική προσέγγιση με διατροφή. Οι θεραπείες αυτές όμως δεν είναι πανάκεια. Ένας που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο δεν θα θεραπευθεί. Θα έχει όμως καλύτερη ποιότητα ζωής από τις συμβατικές θεραπείες. Το να δέχεσαι την χημειοθεραπεία είναι σαν να παίρνεις ποντικοφάρμακο είπε ένας παθών. Ας απαντήσουμε ειλικρινά στους εαυτούς μας σχετικά με τις θεραπείες του καρκίνου και ας διαλέξουμε. Η αλήθεια περνάει από τρία στάδια όπως έλεγε ο Σοπενχάουερ. Πρώτα προσπαθείς να την γελοιοποιήσεις. Έπειτα επιτίθεσαι βίαια σ' αυτή και στο τελικό στάδιο την δέχεσαι. Ελπίζω η αναζήτηση της αλήθειας που γίνεται με καλή προαίρεση, τόσο από τους γιατρούς όσο και από τους ασθενείς, να ανάψει το φως της υποψίας για τον ρόλο των λίγων. Των φαρμακευτικών εταιρειών. Και τότε θα αλλάξουν γιατί το φάρμακο για τον καρκίνο είναι μπροστά στα μάτια όλων των γιατρών.

Read more on this article...

Monday, September 10, 2007

Ο μικρος Αγγελος.

Έρχονται τα Χριστούγεννα! φώναξε χαρούμενα ένα χειμωνιάτικο πρωινό ο μικρός άγγελος. Η Χριστουγεννιάτικη φουντωτή γιρλάντα με τους εφτά αγγέλους που κρέμονταν από πάνω της, τινάχτηκε ολόκληρη.

-Μας ξύπνησες! διαμαρτυρήθηκαν οι άγγελοι με μια φωνή.

Τι σε έπιασε και φωνάζεις ξαφνικά;

-Έρχονται! Έρχονται τα Χριστούγεννα! φώναξε και πάλι ο μικρός άγγελος. Οι άλλοι άγγελοι χασμουρήθηκαν.

Ίσιωσαν τα χάρτινα φτερά τους που ήταν σκεπασμένα με λείο και μαλακό ύφασμα και ρώτησαν το μικρό τους αδερφό.

-Και εσύ που το ξέρεις; Μέσα σε αυτό το κουτί που είμαστε κλεισμένοι, δεν έχουμε ούτε ημερολόγια, ούτε ρολόγια. Πως μπορούμε να ξέρουμε τι εποχή είναι, αν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα; Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε τη στιγμή που κάποιος θα ανοίξει το καπάκι από το κουτί και θα μας τοποθετήσει με τα άλλα στολίδια πάνω στο δέντρο.

-Κι όμως εγώ ξέρω πως έρχονται τα Χριστούγεννα! Τα μυρίζω! Οι άγγελοι της φουντωτής γιρλάντας έξυσαν συγχρονισμένοι σαν χορευτές μπαλέτου, το φτιαγμένο από γουνίτσα φωτοστέφανο στο κεφάλι τους.

-Τα μυρίζεις; απόρησαν! Α, εσύ είσαι τελείως χαζούλης!

-Μα ναι! επέμενε ο μικρός άγγελος. Τα μυρίζω στον αέρα που έχει γίνει υγρός και βαρύς. Στη μυρωδιά από τα ξύλα που καίγονται στο τζάκι. Στα γλυκά με κανέλα και μέλι που φτιάχνουν στην κουζίνα του σπιτιού. Έρχονται Χριστούγεννα σας λέω!

-Εμείς το μόνο που μυρίζουμε εδώ μέσα είναι κλεισούρα και σκόνη. Κοιμήσου μικρέ. Έχουμε καιρό ακόμα μέχρι τα Χριστούγεννα του είπαν οι άγγελοι και ξάπλωσαν πάνω στο βαμβάκι που είχαν για στρώμα για να μη τσαλακωθούν και σκιστούν. Όμως ο μικρός άγγελος, ο τελευταίος στη φουντωτή γιρλάντα με τους αγγέλους, δεν μπορούσε να κοιμηθεί από την χαρά και την προσμονή. Έφταναν τα Χριστούγεννα και επιτέλους θα βρισκότανε και πάλι πάνω στο στολισμένο δέντρο. Εκεί μπορούσε να βλέπει όλο το σπίτι, στολισμένο με γκι και κορδέλες.

Να λιγουρεύεται το γιορτινό τραπέζι με τα γλυκά και τα φαγητά που μοσχοβολούσαν. Να λικνίζεται στο ρυθμό των όμορφων τραγουδιών που ηχούσαν παντού και να χαίρεται με τα γέλια, τα παιχνίδια και τις κλεφτές ανυπόμονες ματιές των παιδιών στα κουτιά με τα δώρα κάτω από τα κλαδιά του έλατου. Και να που πραγματικά είχε δίκιο. Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν με γοργούς ρυθμούς και κάποια μαγική στιγμή, το καπάκι του κουτιού που κρατούσε κλειστή την φουντωτή Χριστουγεννιάτικη γιρλάντα με τους εφτά αγγέλους άνοιξε.

Το φως ξεχύθηκε λαμπρό και ζεστό μέσα στο κουτί και ξύπνησε τα αγγελάκια που χαρούμενα φώναξαν όλα μαζί πια:

-Ήρθαν τα Χριστούγεννα! Ήρθαν τα Χριστούγεννα! Μαζί με αυτό, άνοιξαν και άλλα κουτιά. Το μεγάλο κουτί με τις γυάλινες μπάλες που τσούλησαν γρήγορα στο χαλί. Το κουτί με τους βελούδινους φιόγκους που τεντώθηκαν νυσταγμένοι.

Το κουτί με τις καμπάνες που με μιας άρχισαν να χτυπάνε. Τον ξύλινο καρυοθραύστη που ακόνισε την μασέλα του. Τα Άγιο-βασιλάκια που κρατούσαν κιθάρες και βιολιά στα χέρια τους. Και στη γλώσσα των παιχνιδιών που κανείς δεν γνωρίζει και δεν ακούει, άρχισαν όλα τα στολίδια να πανηγυρίζουν, να γελάνε και να τραγουδάνε χαρούμενα που μετά από μεγάλη αναμονή οι γιορτές έφτασαν και το φως της μέρας ανέδειξε τα όμορφα χρώματα τους. Μα πιο πολύ χαρούμενος ήταν ο μικρός άγγελος της φουντωτής γιρλάντας. Γιατί αυτός ήξερε πιο μπροστά από τα άλλα στολίδια πως τα Χριστούγεννα είχαν φτάσει.

Το μύριζε και το ένιωθε μέσα στην καρδιά του και δεν έβλεπε την ώρα να σταθεί πάνω στο δέντρο και πάλι. Και η στιγμή αυτή είχε φτάσει. Τα λεπτά χέρια μιας όμορφης γυναίκας με μακριά μπουκλωτά μαλλιά μπήκαν μέσα στο κουτί και έπιασαν την γιρλάντα με τους αγγέλους. Η καρδιά του μικρού αγγέλου πήγε να σπάσει.

-Τώρα θα πετάξω ψηλά στο έλατο, σκέφτηκε. Θα δω το στολισμένο σπίτι, τα παιδάκια που τρέχουν γύρω από τα σκορπισμένα στο σαλόνι στολίδια και δώρα, τα χαμόγελα στα πρόσωπα όλων να ζεσταίνουν το κρύο που ένιωθα τόσο καιρό μέσα στο κουτί. Μα καθώς σκεφτόταν όλα αυτά…χρατς! Το χάρτινο φτερό του πιάστηκε στο καπάκι από το κουτί που δεν είχε καλά ανοίξει και κόπηκε στη μέση. -Αχ τι κρίμα! Έσκισα το φτερό του τελευταίου στη σειρά αγγέλου. Δεν πειράζει.

Τώρα η γιρλάντα θα έχει μόνο έξι αγγέλους, είπε η γυναίκα με τα μπουκλωτά μαλλιά και παίρνοντας στα χέρια της ένα ψαλίδι έκοψε το σκοινί που συγκρατούσε τον άγγελο στην φουντωτή γιρλάντα και τον έβαλε και πάλι μέσα στο κουτί. Όλα τότε ησύχασαν.

Τα στολίδια έπαψαν να γελάνε και να φωνάζουνε στη γλώσσα των παιχνιδιών. Το φως που έλουζε τα κουτιά χλόμιασε και το κρύο σκέπασε τον μικρό άγγελο με το σκισμένο φτερό, που έμεινε ξαπλωμένος στον πάτο του κουτιού.

-Δεν θα γνωρίσω τα φετινά Χριστούγεννα. Δεν θα μυρίσω τα φρεσκοψημένα γλυκά στο φούρνο.

Δε θα τραγουδήσω μαζί με τα παιδιά, που θα στέκονται στην πόρτα χτυπώντας τριγωνάκια τα κάλαντα για τον Χριστούλη, είπε πολύ λυπημένος ο μικρός άγγελος και χάρτινα δάκρυα άρχισαν να πέφτουν από τα ζωγραφισμένα μάτια του. Μα πριν προλάβει να κρυώσει η καρδούλα του, άλλο ένα χέρι μπήκε μέσα στο κουτί. Ήταν μικρό και στρουμπουλό και άρχισε να ψαχουλεύει το κουτί ανακατεύοντας το μπαμπάκι του πάτου τόσο, που ο άγγελος έκανε τούμπες. Ύστερα, έπιασε τον μικρό άγγελο που έστεκε, χωρίς την γιρλάντα, μόνος με το σκισμένο φτερό του. Κι όταν το χέρι τον σήκωσε, ο άγγελος, έστω και με ένα φτερό, πέταξε ψηλά κι αντίκρισε ένα μικρό παιδάκι, που ίσα ίσα στεκόταν στα ποδαράκια του και περπατούσε άτσαλα.

Το μικρό παιδάκι με τον άγγελο στο τεντωμένο του χέρι έφτασε στραβοπατώντας τη γυναίκα με τα μπουκλωτά μαλλιά και της έδωσε τον άγγελο.

-Θέλεις να τον βάλουμε κι αυτόν στο δέντρο; ρώτησε η γυναίκα.

Το παιδάκι γέλασε τότε τόσο τρανταχτά και γλυκά, που ο μικρός άγγελος έπαψε πια να κρυώνει και μια μαγική θαλπωρή τον τύλιξε.

Η γυναίκα πήρε τον μικρό άγγελο από το χεράκι του παιδιού, του τίναξε από πάνω του τα ανακατεμένα μπαμπάκια και με προσοχή κόλλησε το μισό φτερό που του έλειπε. Ύστερα, ανεβαίνοντας σε μια μεγάλη σκάλα τον έβαλε πιο ψηλά από τα άλλα στολίδια, πιο ψηλά ακόμα και από την γιρλάντα των έξι αγγέλων. Στην κορυφή του δέντρου! Και καθώς το μικρό παιδάκι είδε τον άγγελο τόσο λαμπερό και όμορφο άρχισε να χτυπάει παλαμάκια και για μια στιγμή φάνηκε σε όλους πως ο μικρός άγγελος ζωντάνεψε κι έγινε ένας αληθινός άγγελος που είχε κατέβει από τον ουρανό για να αναγγείλει τη γέννηση του Χριστού. Κι εκεί απάνω ο μικρός άγγελος έζησε τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που είχε ζήσει ποτέ του.

Με μυρωδιές, με τραγούδια, με γέλια και παιχνίδια, μα και με κάτι ακόμα που έκανε τις γιορτινές μέρες πιο πλούσιες και πιο ζεστές.

Με αγάπη!

Read more on this article...

Sunday, September 9, 2007

Ταινιες επιστημονικης φαντασιας.

Ερώτηση: Ποιά θεωρείτε καλύτερη ταινία Επιστημονικής Φαντασίας;

Blade Runner 31 (17.4%)
Matrix 30 (16.9%)
Alien 8 (4.5%)
Η επαφή 9 (5.1%)
Πόλεμος των άστρων 20 (11.2%)
Gattaca 8 (4.5%)
Εξολοθρευτής 2 (1.1%)
Star-Trek 8 (4.5%)
5o στοιχείο 4 (2.2%)
Solaris (του Tarkovski) 7 (3.9%)
Στενές επαφές 3ου τύπου 3 (1.7%)
2001 Οδύσσεια του διαστήματος 30 (16.9%)
Οι 12 πίθηκοι 12 (6.7%)
Dune 2 (1.1%)
Μετρόπολις 3 (1.7%)
ΕΤ 1 (0.6%)

Ψήφισαν: 1154

Μία λίστα με σαουντρακς:
• 1927 - Γκότφριντ Χούπερτς. Ο Μπερντ Χέλερ έκανε μια ενορχήστρωση για το special edition DVD της Eureka.
• 1984 - Τζόρτζιο Μορόντερ. Περιέχει κομμάτια ποπ από τους Πατ Μπέναταρ, Μπόνι Τάιλερ και Φρέντι Μέρκιουρι με αποτέλεσμα τις διαφωνίες των οπαδών. Δεν είναι διαθέσιμο σε DVD.
• 1991 - Club Foot Orchestra. Παίχτηκε live συνοδεία της 80λεπτης βερσιόν του Μορόντερ. Κυκλοφορεί σε CD.
• 1991 – Η Alloy Orchestra σχηματίστηκε για να ηχογραφήσει καινούργια μουσική για την εκδοχή του Μορόντερ.
• 1994 - Galeshka Moravioff. Μουσική που χρησιμοποιείται για την εκδοχή του Κινηματογραφικού Μουσείου Μονάχου.
• 1995 - Martin Matalon. Άλλη εκδοχή για το Κινηματογραφικό Μουσείο Μονάχου.
• 1995 - Joxan Goikoetxea. Βάσκος συνθέτης.
• 1998 - Peter Osborne. Ηλεκτρονική και ορχηστρική βερσιόν για το 139λεπτο JEF/Eureka DVD . Δεν υπάρχει σε CD.
• 1999 - Angel Tech. Τριμελές γκρουπ από το Μπρίστολ. Παίχτηκε live την περίοδο 1999/2000. Διαθεσιμότητα άγνωστη.
• 1999 - Wetfish. Διμελής μπάντα από το Μόντρεαλ. Διαθεσιμότητα άγνωστη.
• 2000 - After Quartet. Jazz γκρουπ. Μουσική του Brian McWhorter. Υπάρχει μαζί με την 80λεπτη εκδοχή του Μορόντερ. Κυκλοφορεί σε CD.
• 2000 - Dan Schaaf. Παίχτηκε live σε φεστιβάλ το 2000/2001. Κυκλοφορεί σε CD.
• 2001 - Mute Life Dept. Πορτογαλέζικο γκρουπ. Συνόδευσε live την εκδοχή του Κινηματογραφικού Μουσείου Μονάχου, στο Πόρτο το 2001. Κυκλοφορεί σε CD.
• 2001 - Τζεφ Μιλς. Κυκλοφορεί σε CD.
• 2001 - Bernd Schultheis και Sofia's Radio Orchestra. Συνοδεία σε φεστιβάλ το 2001. Διαθεσιμότητα άγνωστη.
• 2002 – Η γνήσια εκδοχή του Gottfried Huppertz επανηχογραφημένη για την εκδοχή του DVD από την Kino International.
• 2004 - Abel Korzeniowski. Διαθεσιμότητα άγνωστη.
• 2005 - "The New Pollutants". Γκρουπ από την νότια Αυστραλία. Παίχτηκε live για φεστιβάλ το 2005/2006. Διαθεσιμότητα άγνωστη.
Read more on this article...

Saturday, September 1, 2007

Εγινε η απώλεια συνήθεια μας.

Διάφανα Κρίνα.


1. Μέρες αργίας
2. Η γυναίκα που διάβαζε ποιήματα
3. Κλόουν την Τετάρτη την Κυριακή νεκρός
4. Ρίξτε τις καρδιές σας στα σκυλιά
5. Η γιορτή
6. Μίζερο φως
7. Όπως τα χιόνια
8. Δ.
9. Έγινε η απώλεια συνήθειά μας
10. Απέραντη θλιμμένη Ανταρκτική
11. Δίπλα σου σαν ... πάντα
12. Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα
13. Φαρμακωμένη
14. Τελευταία μέρα


Λέγεται ότι σαν λαός λατρεύουμε το μελόδραμα, το σκοτάδι και τον πεσιμισμό. Προσωπικά δεν το πολυπιστεύω, αν κρίνω από τα γεμάτα μπουζουκζίδικα, σκυλάδικα, πίστες, μπαρ κλπ κλπ. Και από το ότι παντού γύρω μας κυριαρχεί η ιδεολογία του "να περνάμε καλά". Άλλο ένα στερεότυπο χωρίς περιεχόμενο λοιπόν...

Θυμάστε πως έσκασε αυτός ο δίσκος τότε, εκεί πίσω στα 1996; Είχαμε καιρό να ακούσουμε τέτοια μπάντα (ίσως από την εποχή των South of No North). Και πάντως όχι ελληνόφωνη. Κάποιων λίγων υποψιασμένων το αυτί κάτι είχε πάρει από ένα επτάιντσο και από μια συλλογή ονόματι "Το μαγικό βοτάνι". Τώρα μ' αυτό το διπλό LP είχε φτάσει η ώρα να τους μάθουν περισσότεροι. Όσοι τουλάχιστον δεν "φοβήθηκαν" το σκοτάδι. Και όσοι θλιμμένοι περίσσεψαν από τις γιορτές όπου ήταν ανεπιθύμητοι. Αν και δεν μ' αρέσουν οι χρηστικές ταμπέλες στα μουσικά έργα, πρόκειται για έναν δίσκο για τις δύσκολες ώρες. Τότε που "Μέρες αργίας" σε έχουν κλείσει σε ένα δωμάτιο με "Μίζερο φως" (πάντα αυτό το τραγούδι το συντροφεύω με το "Day of the lords": this is the room...). Τότε "που η απουσία σου μ' εξουθενώνει", όταν "είσαι μόνος με τους μόνους"...

Σκοτεινά blues, τραγούδια φλογισμένες προσευχές, έκρηξη ήχων, οδύνης, σπατάλη, σκόρπισμα ψυχής, θλίψης, όχι όμως θανατολάγνα. Μια θλίψη δυναμική, κινητήρια, απελευθερωτική, ενίοτε και λυτρωτική. Η δε δραματική μελανόχρωμη φωνή του Θάνου Ανεστόπουλου δίνει ζωή σε στίχους που πλησιάζουν και αγγίζουν την μεγάλη ποίηση (παρά τις κάποιες αναπόφευκτες υπερβολές). Στίχοι ακατάλληλοι για διάφορους λοβοτομημένους για τους οποίους "το μόνο που έχει σημασία είναι η μουσική". Στίχοι που μιλούν για την απώλεια... Την κάθε είδους απώλεια. Γιατί όλες οι απώλειες λίγο-πολύ μοιάζουν μεταξύ τους. Και μήπως τελικά η ζωή δεν είναι μια ατελείωτη συνήθεια σε απώλειες;

Αντώνης Ξαγάς
Read more on this article...